شخصیّت (character) رکن اصلی و ستون بنای داستان است و هم چنان که بنا بر ستون استوار است، داستان نیز بر شخصیّت های داستانی استوار است و بقیّه ی عوامل مانند ذرّاتی بر قطب آن می چرخند. شخصیّت پردازی نیـز یکی از عناصر اصلی داستان است که نویسنده از طریق آن می تواند به قهرمانان داستانش چهره ای واقعی ببخشد. رفتار و گفتار هر شخصی باید مطابق با نقشی باشد که در داستان برعهده دارد؛ از این رو واقعی و ملموس جلوه ...

یکی از ویژگی های سبکیِ مشترک در ایلیاد و ادیسۀ هومر و شاهنامۀ فردوسی کاربرد صفت های هنری است. صفت های هنری، با ارائۀ جزئیاتی از شخصیت ها و اشیا و مکان های داستان، ساختار توصیفی قدرتمندی را، به منظور شخصیت پردازی و تصویرسازی، به وجود می آورند. همچنین، این صفت ها، همراه با نام افراد، فرمولی را شکل می دهند که این فرمول بخشی از یک بیت را پُر می کند و نقش مهمی در وزن شعر ایفا می نماید. از این  رو، می ...

هدف مقالة حاضر آن است که نشان دهد « ساختاری تراژیک» در داستان سیاوش قابل ترسیم است. در این داستان، شاهد پرداخت تراژیک شخصیت ها،حوادث وصحنه ها هستیم.گاه حوادث داستان چنان در هم تنیده وگاه رابطة علی ومعلولی میان وقایع به گونه ای می شود که حذف یکی از آن ها لطمه ای بر کل عناصر وعوامل تشکیل دهندة اثر خواهد زد. بنابراین، با بررسی این عوامل، می توان داستان « سیاوش» را مورد بررسی و تحلیل تراژیک  قرار داد.

شخصیت و شخصیت پردازی در داستان نویسی معاصر، دارای اهمیت فراوانی است. در داستان نویسی، انتخاب شیو? شخصیت پردازی، نویسنده را دارای سبک می کند و بر جذّابیت و ارزش مندی اثر او می افزاید. تحلیل شخصیت در داستان، یکی از شاخه های نقد ادبی است که در داستان نویسی و نقد مدرن طرفداران زیادی دارد. تحوّل در شیوه های کهن و گسترش شیوه های نوین در شخصیت پردازی معاصر بر اساس رویکردهای روان شناختی و جامعه شناختی، ب...

یکی از عناصر مهم داستان، «گفته­های» شخصیت­ها است؛ زیرا گفته­ها، افکار و روحیات شخصیت­ها را آشکار می­سازد. چگونگی انتقال این گفته­ها از نویسنده به خواننده از طریق روایت­گر انجام می­گیرد و از آن با عنوان «شیوه­های روایت گفته­های داستانی» یاد می­شود که براساس رابطه روایت­گر با شخصیت­ها شکل می­گیرد. رمان مشهور و واقع­گرایانة «الإقلاع عکس­الزمن» اثر خانم املی نصرالله، نویسندة معاصر لبنان، از آن دسته...

هدف مقالة حاضر آن است که نشان دهد « ساختاری تراژیک» در داستان سیاوش قابل ترسیم است. در این داستان، شاهد پرداخت تراژیک شخصیت ها،حوادث وصحنه ها هستیم.گاه حوادث داستان چنان در هم تنیده وگاه رابطة علی ومعلولی میان وقایع به گونه ای می شود که حذف یکی از آن ها لطمه ای بر کل عناصر وعوامل تشکیل دهندة اثر خواهد زد. بنابراین، با بررسی این عوامل، می توان داستان « سیاوش» را مورد بررسی و تحلیل تراژیک  قرار داد.

این پژوهش با بررسی رمان­های جزیره‏ی سرگردانی و ساربان سرگردان سیمین دانشور در پی تحلیل موقعیت اجتماعی و میزان خودآگاهی زن در جدال با ساختارهای سنتی و مدرن در جامعه معاصر ایران است. شاخص­های مدرنیته و جدال دائمی زن در برخورد با این شاخص­ها بررسی می­گردد.با روش واسازی یا روایت مجدد داستان می­توان پی­برد که زنان داستان از چه میزان خودآگاهی و سوژه­بودگی برخوردارند. مضمون اصلی دو کتاب؛ جریان گفت­وگو...

زکریا تامر (1931) از برجسته­ترین داستان­نویسان معاصر سوری است. او در آثار خود مشکلات انسان معاصر را از زوایای گوناگون مورد کنکاش قرار ­داده است، بدیهی است که چنین مضمونی ساختار و تکنیکی نو می­طلبد که با سنت داستان­نویسی کلاسیک عربی متفاوت باشد. ازجمله داستان­های مهمّ «تامر» که وی در آن مشکلات اجتماعی و فرهنگی انسان را در قالب یک شخصیت معیّن با اسلوبی جدید مورد بررسی قرار داده است، «رجل من دمشق» (...

ملکوت بهرام صادقی و مسخ فرانتس کافکا، با بُعد زمانی نیم قرن، پوچ‏گرایی و نگرش اگزیستانسیالیستی نویسندگان خود را فریاد می‏زنند. این دو اثر اگرچه دارای ژرف‏ساختی بسیار نزدیک به هم هستند، در جهاتی از جمله شخصیت‏پردازی، از یکدیگر فاصله می‏گیرند. شخصیت، یکی از عناصر مهم داستان است که نخستین بار، ارسطو آن را مطرح نمود و مورد توجه قرار داد. نظریه‏پردازان و منتقدین داستان، شخصیت را در پیوندی بی‏واسطه و...

مثنوی به سبب ساختار داستانی اش، همواره مورد توجه بوده است. شاید شخصیت پردازی های مبتنی بر عناصر داستانی، این اثر بی بدیل عرفانی را به یک شاهکار ادبی تبدیل کرده است؛ چراکه پرداختن به نقش آفرینی پدیده های غیر انسانی، خصوصاً شخصیت های جانوری و شناسایی کارکردهای مثبت یا منفی و رمز گشایی از آن ها، به ما در درک مفاهیم پیچیدة مثنوی کمک شایانی می کند. بنابراین داستان های مثنوی فقط وسیله ای در خدمت تفهیم...