پژوهش حاضر به آن دسته از کارگردانانی می پردازد که بیشترین گرایش اجرایی آنان در به صحنه بردن نمایشنامه های خودشان بوده وضمن بررسی علل این گرایش با تکیه بر برخی از اجراهای حمید امجد ، علی رضا نادری و محمد یعقوبی در مقام مقایسه شیوه های این سه نویسنده – کارگردان درعرصه ی نمایشنامه نویسی-کارگردانی، کارنامه ی آنان را مورد نقد وبررسی قرار خواهد داد. رویکرد متفاوت این سه نویسنده – کارگردان در کنار مشت...

یکی از قدیمی ترین رسم ها و آیین های دلپذیر شادی بخش بر پایه جشن عروسی و پیوندهای اجتماعی است . از آن میان شاهنامه فردوسی، که همه ی روایت ها و حکایت های آن مکتوب و غیر مکتوب است، شرح و تفصیل ازدواج های گوناگونی را از دوره های اسطوره ای و تاریخی ایران پیش از اسلام یعنی از پیشدادیان تا ساسانیان به دست می دهد. سیستان به عنوان یکی از کهن ترین مناطق ایران، جایگاه ویژه ای در شاهنامه فردوسی دارد و اکثر...

نام: ابوالحسن نام خانوادگی: ناصرپور مقطع: کارشناسی ارشد رشته ی تحصیلی: زبان و ادبیات فارسی استاد راهنما: دکتر محمدعلی جانی پور تاریخ دفاع: 25/7/1389 بررسی بخش تاریخی شاهنامه ی فردوسی با توجه به منابع عمده ی تاریخی (از پادشاهی انوشیروان تا پایان پادشاهی یزدگرد سوم) شاهنامه ی فردوسی به سه دوره ی اساطیری، پهلوانی و تاریخی تقسیم می شود. بخش اساطیری آن از پادشاهی کیومرث تا ظهور فریدون، بخش...

هویّت ملّی، به معنای کیستی و چیستیِ یک ملّت، یکی از مهم ترین مسئله های جهان امروز و شناخت آن یکی از نیازهای مهم و اساسی، برای تکامل شخصیّت و هویّت هر ملّتی محسوب می گردد. چندگانگی هویّت های مختلف و طرح مسئله ی جهانی سازی از سوی کشورهای غربی، جهان را به سویِ یک دست شدن هویّت ها هدایت می کند و سرانجام نابودی هویّت ملّت ها را در پی خواهد داشت. ازاین رو، ایرانیان با سه نوع هویّت ملّی ایران باستانی، اسلامی و مدرن...

در ایران باستان نیز همانند همه‌ی ملت‌ها مرثیه‌سرایی و عزاداری برای مردگان به شکل‌های مختلف مرسوم بوده است. یکی از ارجمندترین منابع شناخت ما از آداب و رسوم ایرانیان کهن، کتاب ارزشمند شاهنامه است. فردوسی با استادی خاص خود آیین‌های سوگواری را به تصویر کشیده است. سوگواران به خاطر از دست رفتگان، بیقراری و مویه می‌کردند، بر خاک می‌افتادند، موی و روی خود را می‌کندند و جامه بر تن را چاک می‌زدند. آیین‌ه...

یکی از ضروری ترین پژوهش ها و مطالعات بنیادی در عرصه ی فردوسی شناسی و شاهنامه پژوهی شناسایی، معرّفی و بررسی آثاری است که در پیوند با فردوسی و شاهنامه نوشته شده است. شناخت توصیفی و انتقادی مقالات این حوزه به منظور مراجعه و استفاده و نیز پرهیز از دوباره کاری و انجام کارهای موازی ضروری است و جاهای خالی پژوهش نیز در این شیوه مشخّص می گردد. در این رساله به معرّفی و بررسی انتقادی 1070 مقاله ی مرتبط با فر...

حکومت اسلامی و نوپای عثمانی پس از به قدرت رسیدن در اوایل سده نهم هجری شروع به وام گیری فرهنگی از کشور های اسلامی، از جمله ایران نمود. بعدها در سده های دهم و یازدهم هجری هنر عثمانی به ویژه نگارگری ایشان به دلایل گوناگون از جمله غنایم فرهنگیِ حاصل از جنگ های ایران و عثمانی و حضور نگارگران ایرانی که از راه های گوناگون وارد مرز های عثمانی شدند، از نگارگری ایرانی بهره جست. در این بین، شاهنامه ی طهم...

منظومه هایی که پس از شاهنامه و غالباً به پیروی از آن، در زمینه های پهلوانی، دینی و تاریخی به نظم درآمده اند، از مآخذی هستند که کمتر مورد توجّه فردوسی شناسان است. حال آنکه سَرایندگانِ بیشترِ این آثار افزون بر تأثّرات فراوان زبانی، ادبی و اندیشگی از شاهنامه، به صورتهای گوناگون از فردوسی و شاهنامه نام برده اند که گردآوری و بررسی مجموع این اشارات نکته های تازه و درخور بحثی درباره سرگذشت حکیم توس و نظم شا...

چکیده بدلیل اینکه خداینامه و تقریبآ همه ی متون تاریخی و ادبی در زبان پهلوی و نیز برگردان فارسی و عربی آنها از دست رفته اند، شاهنامه مهمترین چشمه ی آگاهی ما در بسیاری از زمینه ها چون تاریخ و جغرافی و ادب و هنر و رسم های خانوادگی و آیین های اداری و کشوری در ایران باستان به شمار می رود. همچنین شناخت فرهنگ و آداب اصیل ایرانی که از دیر باز تا کنون با انسان همراه بوده است و بخشی از عقاید مردم را ...