در رویکرد پدیدارشناسانه، بدن فارغ از قواعد و استدلالات عقلی، پدیداری تلقی می‌شود که سوژه را  در معرض تجربه قرار می‌دهد. در این رویکرد بحث بر سر نسبت سوژه با بدن و جهان، نه بر بنیاد هستی شناسی سوژه و نه بر اساس شناخت او از جهان، بلکه بر اساس تجربه و مجاورت او با جهان است. این مقاله ضمن پرداختن به پدیدارشناسی هوسرل، مرلوپونتی و لویناس، با تمرکز بر بدن و مفهوم بدنمندی، نقاط اشتراک و نیز تفاوت رویک...

در این مقاله قصد داریم به بررسی نظرات پدیدارشناسانه ی کاپوتو در مورد دین بپردازیم. برای این منظور در ابتدا با بنیان های نظری وی آشنا می شویم که مهمترین آن ها رویکرد پدیدارشناسانه ی هایدگری، لویناسی می باشد. او در رویکرد خود با قایل بودن به حذف هرگونه متافیزیک و به تبع آن مفاهیم مطلق انگار در حوزه ی مطالعات دین شناختی به دنبال سوژه زدایی از معرفت دینی است و برای این مهم از رویکرد پدیدارشناسانه ی...

چکیده انسان از دیر باز برای شناسایی و تشخیص هویت افراد از ویژگی های بیومتریک (زیست سنجی) آنان مانند صورت، صدا یا دست خط استفاده می کرده است . با وجود اینکه انسان ها قادرند حتی در شرایط نامطلوب مانند نور ضعیف و چرخش صورت، چهره فرد مورد نظر را شناسایی کنند، اما سیستم های خودکار شناسایی چهره در این شرایط با مشکل روبرو می شوند. این امر سبب شده است که مسئله شناسایی چهره همچنان چالش انگیز باقی بماند...

در این مقاله به دنبال فهم اندیشۀ فلسفی دریدا و رفع ابهام آن هستیم؛ پاسخ ما به این ابهام آن است که دریدا را باید پیش از هرچیز در چارچوب مباحثِ امانوئل لویناس فهمید و قرار داد. این جایگذاری درید،ا در نوع خود، بسیار کلیدی است و معنای ضمنی فلسفۀ او را متفاوت می­سازد. دلیل این تحول آن است که در خوانش عمومی دریدا را در درجۀ نخست وارث نیچه و پس از آن هایدگر می­دانند که در افق فکری آن دو و در سنت نقد مت...

چکیده ندارد.

در تاریخ هنر و تمدن های دینی، همواره شاهد ظهور آثار معنوی و روحانی هستیم که سعی در برقراری ارتباط انسان با عوالم ملکوتی دارند و یکی از بارزترین مصادیق آن چهره های معنوی است. چهرۀ انسان های وارسته مجالی برای نمایش روحانیت و معنویت در قالب تصویر انسانی بوده و همواره در تمدن های دینی مورد توجه خاص بوده است. این چهره ها دارای خصلت هایی است که وقتی در کنار یکدیگر قرار داده می شود چنین به نظر می آید ...