ژولین گرمس (1917- 1992م) روایت شناسی ساختارگرا است که در زمینة روایت شناسی با ارائة الگوهای معین و ثابت، به منظور بررسی انواع مختلف روایت، تلاش­های فراوانی انجام داده و روایت شناسی را بر اساس ریخت شناسی حکایت پراپ استوار نموده است. در این مقاله الهی­نامة عطار بر اساس نظریه­های جدید ادبی از جمله «روایت شناسی ساختارگرا»، الگوهای«معناشناسانة گرمس» و «شکل شناسانة ژنت»، مورد تحقیق قرار گرفته است و ...

مسأله¬ای که پژوهش حاضر بدان می¬پردازد، تأثیر مبانی زیبایی¬شناسی بر چگونگی کارکرد عوامل انسجام در شعر است؛ در الگوی انسجام متنی هالیدی و حسن، ارجاع، جایگزینی، حذف، عوامل ربطی و انسجام واژگانی ابزارهای انسجام و دریافت پیام از متن برشمرده¬ شده ¬است. حال در پژوهش حاضر، این پرسش¬ها مطرح است که در شعر و کارکرد ادبی زبان چه عواملی می¬تواند سبب انسجام و در¬یافت پیام ¬شود؟ و در شعرهایی که فاقد انسجام به...

از آنجایی که بشر درجامعه ای زندگی میکند که شخصیت اش تحت تاثیرساختارها وعقاید تاریخی واقتصادی واجتماعی قرار میگیرد دیگر انسان یک انسان نیست بلکه فردی است که توسط اصول فرهنگی ونظام اعتقادی ایجاد میشود. بعبارت دیگر هیچگونه آزادی فردی در برابر ایدئولوژی وجود ندارد. یکی از ایدئولوژی های برجسته ای که زندگی زنان را بشدت تحت تاثیرقرار داده است ایدئولوژی مردسالاری میباشد که با تحمیل روابط نامتقارن...

سبک شناسی به عنوان روشی جهت فهم و برداشت از یک متن ادبی با رویکردهای متفاوتی به تحلیل متن می پردازد که در نتیجه آن شاخه های مختلفی از سبک شناسی به وجود آمده است از جمله سبک شناسی فرمالیستی، سبک شناسی اداراکی، سبک شناسی مبتنی بر کورپس و غیره. این تحقیق در نخستین گام به دنبال نشان دادن اهمیت و سودمندی سبک شناسی مبتنی بر کورپس در تحلیل و بررسی ویژگی های سبکی یک اثر ادبی است و برای این منظور به صور...

این رساله شکل غزل مولانا را به منزل? یک نوع ادبی و براساس قراردادهای ویژ? آن نوع و نیز باتوجه به شخصیت راوی و مخاطب بررسی می کند. راوی غزل در سنت های ادبی معمولاً عاشق است؛ اما در غزل مولانا شخصیتی چندگانه دارد و از این لحاظ نوآوری در سنت غزلسرایی فارسی به شمار می آید. شخصیت متفاوت راوی، تغییر موضع یا زاویه دید او، حضور چند مخاطب در یک غزل واحد، و آمیختگی تغزل و تعلیم در زبان شاعر، شکل خاصی به غ...

چکیده ندارد.

بازآفرینی تصویرهای ادبی در سینما حاصل رویارویی سینماگر با متن ادبی است؛ در این گفتگو، فیلمساز به اختیار خود تصویرها را تأویل و تفسیر می کند و طی یک دگردیسی و دگرگونگی آن را در رسانه ای دیگر و با نظام های نشانه ای دیگر بازمی آفریند. پیشین? تعامل ادبیات و سینما در ایران نشان می دهد فاصل? بسیاری که میان فیلمنامه نویسی و فیلمسازی با ادبیات فارسی و به ویژه متون کلاسیک وجود دارد ازطریق پژوهش های میان...

چکیده ندارد.