بنابر آمارهای بین المللی از اوایل هزاره ی جدید، نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی می کنند. این توسعه ی شتابان شهرنشینی، دولت ها را برای اداره ی شهرها با چالش های تازه ای روبه رو کرده، به طوری که امروزه مدیریت عقلائی و کارآمد بر شهرها از مهم ترین مسائل کشورهای جهان شده است. در ایران نیز وضعیت دور از این امر نیست، به طوری که ساختار دولت در ایران، زمین هساز تسلط گسترده ی آن بر تمامی عرص ههای ح...

جهت تحقق پیشرفت و توسعه پایدار، توجه به مقتضیات محلی، تمرکززدایی، دموکراسی غیرمتمرکز، حکمروایی مطلوب، کوچک سازی و چابک سازی ساختارهای متمرکز حاکمیت، تقسیم کار ملی و محلی و توجه به حقوق مکانی الزاماتی گریزناپذیر و بی بدیل اند. در شرایط کنونی جهانی شدن از یک طرف به محلی شدن و از طرف دیگر با شهری شدن و کلان شهرنشینی همگرایی شدیدی پیدا کرده است، با وجود آنکه عمر مدیریت محلی با محوریت شهرداری ها در ...

     مدیریت شهری تهران با آگاهی از نقش موثر برنامه ریزی‌های محلی در توسعه حکمروایی شهری  واستفاده از ظرفیت مشارکت و همکاری شهروندان و توجه به الویت‌ها و نیازهای محلی  رابا توجه به جایگاه ویژه محلات در سازماندهی و شکل دهی امور شهری در قالب اجرای-طرح مدیریت محله از جمله اهداف طرح ناحیه محوری عملیاتی کرده است..با عنایت به اهمیت این موضوع،مقاله حاضر به بررسی وضعیت مدیریت ناحیه محوری منطقه 4 شهرداری...

0

هدف کلی از پژوهش حاضر، تببین کیفیت محیط شهری پایدار و بررسی تفاوت آن در محله‌های ارگانیک و برنامه‌ریزی‌شده و با مطالعه موردی در محله‌های خیابان تبریز به عنوان محله ارگانیک و محله ایلگلی (کوی پرواز) با بافت برنامه‌ریزی‌شده است. مبانی نظری تحقیق و عوامل و مؤلفه‌های مؤثر بر کیفیت محیط، برگرفته از آرای اندیشمندانی چون لینچ، اپل یارد، نسر و دیگران درباره مقوله‌ کیفیت محیط شهری و عناصر سازنده آن است؛...

کیفیت محیط موضوعی است که از دیرباز از نظر حکما و فلاسفه و اندیشمندان مختلف به جد مطرح بوده و در مطالعات آنها جایگاه ویژه ای را دارا بوده است، بطوریکه می توان درگیری برای بهبود کیفیت محیط زندگی را هم سن تاریخ شهرسازی تخمین زد. کیفیت محیط یعنی هر آنچه که به ارتقاء کیفیت زندگی مردم می انجامد و رابطه آنها را با شهرشان بیشتر می کند. هم اکنون شهرهای ایران ، به لحاظ کیفیت زندگی با انواع مسائل و مشکلات...

نظام مدیریت شهری ایران به سبب تمرکز در ساختار سیاسی- مدیریتی کشور نسبت به سیستم های فرادست و نظام های ملی و منطقه ای دارای رابطه ای خطی - عمودی و یک سویه ای است که آن را به سوی مدیریتی منفعل سوق داده است. به دنبال آن عدم فقدان انسجام کافی در تعاملات سیستمی با سطوح فرودست و داخلی آن را تبدیل به مدیریتی نامنسجم نموده است و در نهایت از نظر ابعاد محیطی نیز مدیریت شهری ایران به دلیل عدم برخورداری از...