چکیده ندارد.

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی مولفه های حقیقت جویی در داستان های کودکان بوده است. داستان های مورد بررسی در این پژوهش شامل پانزده داستان ایرانی و خارجی، متناسب برای گروه سنی مختلف بوده که توسط متخصصین ادبیات کودک انتخاب شده اند. این متون داستانی با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی استقرایی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که در میان کتاب های داستانی معرفی شده نه مولفه اصلی حقیقت...

مسأله ای که دنیای ادبیات معاصر فرانسه در حوزه ی اتوفیکسیون با آن مواجه است، ریشه در دو مورد دارد: از سویی منتقدان در ارائه ی تعریف واحدی از این مفهوم به نقطه ی اشتراک نمی رسند و از دیگر سو در آثار نویسندگان فعال در این زمینه هم مشابهت و یکسانی به چشم نمی خورد. به عنوان مثال، در حالی که سرژ دوبروسکی (serge doubrovsky) بر لزوم پرداختن به واقعیت در اثر تأکید می کند، نویسندگان دیگری همچون ونسان کول...

سورن کی‌یرکگور، فیلسوف اگزیستانسیالیست، حقیقت را از دو منظر می‌نگرد و بالتبع آن را به دو گونه نیز منقسم گرفته است: حقیقت عینی و حقیقت انفسی. از منظر اهمیت فرد و انتخاب او، حقیقت حقیقت انفسی است. هر گاه که به حقیقت عینی نظر می‌افکنیم، حقیقت همچون شئ‌ای به تصور می‌آید که با ما مرتبط است و آن‌گاه که حقیقت را از منظر انفسی بنگریم، حقیقت خود مورد نظر است، حتی اگر در عین و  بیرون از انسان جلوه‌گر نشد...

هایدگر، در این مقاله، ابتدا فقراتی از رساله جمهوری را که در خصوص «تمثیل غار» است از یونانی ترجمه می‏کند و سپس دو تفسیر از آن ارائه می‏کند: تفسیر اول از آن خود افلاطون است که بنا بر آن تمثیل تصویری است از حرکاتی که انسان می‏تواند در درون و بیرون غار انجام دهد. این حرکات نهایتاً به تربیت نفس یا پایدیا منجر می‏شود. تفسیر دوم از آن خود هایدگر است...

هدف: هدف اصلی این پژوهش «بررسی مقایسه‌ای اهداف غایی، اصول کلی، معیارهای انتخاب محتوا و روشهای تدریس در نظام تربیتی اسلام و لیبرالیسم» است. روش: روش پژوهش از نوع تحلیلی- توصیفی است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که هدف غایی تعلیم و تربیت در نظام تربیتی اسلام، رسیدن انسان به کمال یا قرب الهی و در لیبرالیسم، آماده کردن فرد برای موفقیت در زندگی فردی و شهروندی است. اصول کلی فلسفة تربیتی ا...

می دانیم که حکمت حاکی از علم با ارزش و مفهوم بسیار مهمی است که در فرهنگ های متفاوت مورد توجه بوده و انسان را در قالب های گوناگون فلسفی، دینی، عرفانی، هنری و . . . متوجه معانی غنی امور و حقیقت باطنی آن می کند. اما در این میان بیش از همه نسبت میان حکمت و هنر قابل توجه است. تا به حال از حکمت هنر سخن ها شنیده ایم. "حکمت هنر" یعنی پرسش از حقیقت هنر. به عبارتی حکمت زبان باطنی هنر و زبانی سمبلیک است ...

ابن عربی حقیقت انسان را لطیفه‌ای ربانی می‌داند که حق تعالی آن را از روح خود در جسم انسان دمید. این لطیفه همان «قلب» است؛ جوهر نورانی مجرّدی که واسطة میان روح و نفس است و انسانیّتِ انسان با آن تحقق می‌یابد. قلب، رییس بدن و مورد خطاب الهی است، عقلی است که خدا را تعقل می‌کند و از آنجایی که حقیقت انسان است، قادر به ادراک ذات تمامی اشیاء است و چون به نور معرفت روشن شود، آیینة تجلی همة معارف الهی می‌گرد...