خندیدن کنشی انسانی است که در نظام های اجتماعی و فرهنگی مختلف معنا، مصداق و شکل های بیانی و عملی متفاوتی دارد. معنای خندیدن در صورت بندی اجتماعی و فرهنگی جامعه اسلامی در قرون میانه در قالب ادبی طنز مفهوم پردازی شده و سبک بیانی معینی یافت. بررسی مبانی و تحول این نظام معنایی در فرهنگ ادبی طنز می تواند سبب شناسایی وضعیت اجتماعی- فرهنگی جامعه اسلامی شود. از اینرو روند ساخت‏یابی و نظام‏مند شدن مفاهیم...

جامعه شناسی ادبیات، یکی از شاخه های جامعه شناسی است که به بررسی، ژرف کاوی و تمرکز مطالعه در محتوای ادبیات به عنوان «هنر کلام» و شناخت جوهر اجتماعی آن می پردازد؛ چرا که آثار ادبی، به طور نامحسوس، تصویر هنرمندانه از واقعیت های اجتماعی هر ملّتی را نشان می دهند و با تحلیل و نقد جامعه شناختی این آثار می توان تا حدودی به وضعیت اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی هر دوره¬ی تاریخی، آگاهی پیدا کرد. در این پ...

موضوع این رساله پدیدارشناسی ادبیات از نگاه فیلسوف پدیدارشناس فرانسوی میکل دوفرن است. رساله از چهار فصل تشکیل شده است: فصل اول به تبیین کلیات زیبایی شناسیِ پدیدارشناختی دوفرن می پردازد. در این فصل، مفاهیم کلیدی زیبایی شناسی دوفرن یعنی ابژه زیبایی شناختی و نسبت آن با اثر هنری و ادراک زیبایی شناختی تبیین می شود. اثر هنری در مواجهه ی با ناظر خود با توجه به امرحسی ای که درون خود دارد، تبدیل به ابژه ز...

در تذکره ها، کتاب های تاریخ ادبیات، فهرست ها و سایر مراجع به دلیل گستردگی و پراکندگی موضوعی، گاه مطالبی نقل می شود که نمی توان به درستی همه ی آن ها اطمینان داشت؛ یکی از آن موارد، انتساب آثار نسبتاً زیادی به ده نامه هاست. این وضعیت گاه نیز حاصل پیش داوری های غیر تحقیقی و اعتماد بدون مراجعه به اصل آثار است که برخی محققان مرتکب شده اند و به اندک نشانه ای مانند شباهت نام یا اشاره ی صرفاً واژگانی و نه...

در سال های اخیر، پدیده ی بی ادبی زبانی موضوع بحث پژوهش های فراوانی بوده است. پژوهشگرانِ بسیاری این موضوع را از دیدگاه های متفاوتی مورد بررسی قرار داده اند و رویکردها و تعاریف زیادی در این زمینه ارئه داده اند. کال پپر (1996)، بی ادبی را اخلال گر ادب معرفی می کند و به همین دلیل، راهبردهای بی ادبی را در ارتباط با رویکرد ادب براون و لوینسون (1987) بیان می کند. در این پژوهش، سعی بر آن است که راهبردها...

میرزا قاسم فرزند میرزا محسن تبریزی معروف به زاهد از سخنوران و شاعران نیمه ی دوم سده ی یازدهم هجری است که در عهد شاه سلیمان صفوی در اصفهان زندگی می­کرده است. تاریخ دقیق ولادت او روشن نیست. نسخه ی خطی کلیات دیوان او شامل: غزلیات، قصاید، رباعیات، مثنوی سفینه النجات و منشآت می باشد. میرزا طاهر نصرآبادی که از معاصران وی بوده شرح حال و آثار او را در تذکره­ی خویش آورده است. از اشعاری که در مدح و منقبت...

چکیده: این پژوهش با عنوان «بررسی مضامین اجتماعی در شعر انوری ابیوردی» به انجام رسیده است. رابطه ی بین ادبیات و جامعه بسیار تنگاتنگ و ناگسستنی می باشد. اثر ادبی که بسیاری از آداب، رسوم، فرهنگ و اندیشه جامعه را با خود همراه دارد، خود پدیده ای اجتماعی است که ساختاری مشابه با ساختار جامعه ی زمان خود دارد. آفریننده ی اثر ادبی نیز شخصیت اجتماعی خویش را مدیون جامعه است، او با پیوستن به گروه یا طبقه...

چکیده ندارد.

امیل حبیبی داستان پرداز،روزنامه نگار وسیاستمدار فلسطینی است که در فلسطین اشغالی به سرمی برد. او در آثار خود تلاش فراوان دارد تا زندگی هموطنانش رادرداخل سرزمین های اشغالی بی کم وکاست به تصویر کشد.نگارنده دراین مقاله برآن است تا ضمن ارزیابی سبک هنری حبیبی از لابلای اثر معروفش باعنوان سداسیة الایام الستة ‹شش پاره از حوادث شش روزه› به معرفی دیدگاه های وی وارزیابی سبک هنری وادبی اوبپردازد. امیل حبی...