چکیده امروزه اساس طراحی پارکهای ملی در ایران بیشتر بر طبق اصول حفاظتی صورت می گیرد و معیارهای انتخابی کاربری حفاظت نیز به درستی اولویتبندی و مورد استفاده قرار نمیگیرند که این امر تهدیدی جدی برای یگانگی و یکپارچگی اکوسیستم به شمار می رود. از طرفی تا کنون معیارسنجی برای مناطق تحت حفاظت صرفا در قالب معیارهای پهنهبندی حساسیت به ویژه برای مناطق ساحلی و دریایی طراحی گردیده است. از این رو با توجه به ض...