گادامر فهم را اساسی‌ترین فعل انسان دانسته و هدف خود را پدیدارشناسی و هستی‌شناسی فهم و توصیف آنچه که در هر فهمی روی می‌دهد، اعلام
می‌کند. او فهم را واقعه‌ای می‌داند که ورای خواست و اراده ما برای ما رخ می‌دهد. از نظر او فهم, واقعه‌ای دیالکتیکی، تاریخی و زبانی است که حاصل تعامل، گفت‌وگو و در نهایت امتزاج افق گذشته با حال است. فهم با عواملی همچون سنت، افق، زبان، زمان، تاریخ، پیش‌داوری، دور هرمنوتی...
