نتایج جستجو برای: نکات ادبی
تعداد نتایج: 18210 فیلتر نتایج به سال:
چکیده: مثنوی سرایی عرفانی که با سنایی آغاز شد و با عطار و مولانا به اوج تکامل خود رسید، به عنوان نوع ادبی مهمّی تلقی میشود که ترسیم کنندۀ زوایای فراوانی از احساس و اندیشۀ عرفانی شاعران است. در بین مثنویهای عرفانی و حکمی، مخزنالاسرار نظامی از چنان جایگاه و اهمّیّتی بهرهمند است که پس از نظامی بیش از یکصد و پنجاه شاعر به پیروی از آن طبع آزمایی کردهاند. نوشتار حاضر به معرفی اجمالی یکی از این مثن...
قسم از دیدگاه عالمان نحو، جملهای است که به وسیلة آن، جملة خبر مؤکّد میشود؛ بنابراین قسم یکی از روشهای تأکید در گفتار است و ناگزیر از داشتن خبر یا جوابی است که هدف از قسم را بیان کند. از جمله اسلوبهایی که در سخن به کار میرود تا متکلم کلام خود را مؤکّد و حتمی سازد یا این که از طرف مقابل درخواست چیزی را کند که انجام دادن آن حتمی باشد، استفاده از«اسلوب قسم» است. در زبان عربی برای بیان قسم ساختا...
سید رضی و زمخشری از مفسرانی هستند که با رویکرد عقلگرایی به تفسیر آیات قرآن پرداختهاند، اما این رویکرد نشأت گرفته از دو مبنای متمایز از هم است. زمخشری بر مبنای اصول عقلی اعتزال و اصل تأویل به سراغ تفسیر آیات رفته، درحالی که سید رضی بر مبنای جایگاه عقل در گفتمان تشیع و با توجه به محدودیت آن صرفا عقل را به مثابه ابزاری در تفسیر نگاه کرده است. رویکرد سید رضی در آیات 7 و 8 سوره آلعمران، قرآنمحور...
در قرآن کریم، آیات بسیاری در قالب قصر بیان شده که اسلوب قصر و حصر از بابهای مهم علم معانی در میان اقسام علم بلاغت است. قرآن کریم این آرایة ادبی را با روشهای گوناگون بهکار گرفتهاست. این پژوهش با روش بلاغی به بررسی شیوههای مهم قصر و راههای آن و تقسیمهای مختلف آن، اعمّ از قصر موصوف، صفت بر حقیقتی و اضافی و بالعکس و نیز تقسیم آن بر اساس مقتضای حال مخاطب، یعنی افراد، تعیین و قلب به استناد کتب ...
تمثیل نوعی روایت منثور یا منظوم است که نویسنده در آن عوامل، وقایع و گاهی نیز محیط آن را ابداع می کند تا در سطح ظاهری یا اولیه روایت، معنایی منسجم ایجاد کنند و در همان حال، دالِ بر نظام معنایی ثانویه مرتبط باشند. تمثیل شگردی روایی است که در هر فرم یا گونه ادبی میتوان از آن استفاده کرد. یکى از روشهاى انتقال مفاهیم در قرآن نیز قصّهگویى است. داستانهاى قرآن در عین واقعى بودن، از نوع قصّههاى تمثیلى...
تلمیح یکی از آرایه های فنون و بلاغت ادبی است که شاعر یا نویسنده توسط آن در نهایت ایجاز، به داستان، حدیث، آیه، باور قدیمی یا ضرب المثلی اشاره می کند و از این طریق ضمن بیان مراد دل واندیشه خود از نکات بیان شده در آیات واحادیث ودیگر موارد که تلمیحاً در بین مردم رایج بوده در راستای تایید و تاکید اندیشه خود بهره می گیرد تا به گیرایی و زیبایی شعر یا نوشته خود بیفزاید. امیرخسرو دهلوی از شاعران قرن هفتم...
«ما» یکی از مبهمترین و متنوعترین و پرکاربردترین واژگان عربی است. یکی از انواع آن «ما» موصوله است که برای ابهامزدایی آن از جمله یا شبه جملهای به عنوان صله استفاده میکنند. گاهی عبارت صله با عبارت قبل از «ما» شباهت داشته، «ما» یا ضمیر راجع به آن برای هر دو عبارت، یکی از چهار نقش کلیدی: فاعلی، نائب فاعلی، مفعولی، یا مبتدایی را ایفا میکند. در این میان، نمونههایی مثل «فیه ما فیه» وجود دارد ک...
علم معانی - به عنوان یکی از شاخههای بلاغت اسلامی- علاوه بر پیشینه مشترک، در بسیاری از زمینهها و مباحث دیگر نیز با دانش زبانشناسی و به تبع آن نظریههای نقد ادبی معاصر مشابهتهای فراوانی دارد. یاکوبسن یکی از نظریهپردازان حوزه زبان و زبانشناسی است که دیدگاههای وی در بررسی نقشهای ششگانه زبان بسیار شبیه به نکات مطرح شده در مبحث «مقتضای حال و مقام» و «خبر» و «انشاء» در علم معانی است. وی شش ج...
ادبیات تطبیقی شاخهای از مطالعات میان رشتهای است که مرزهای ادبی را در مینوردد و راه را برای کشف یافتههای نو و تازه میگشاید. از این رو اشعار تغزلی در حوزه ادبیات غنایی، زمینههای بسیاری را پیش روی پژوهشگر فراهم میآورد. پردازش گزارههای شعری در آثار شاعران غزلسرا، ناجی و کریمی، با این هدف انجام میپذیرد که آنان در سرایش غزل پویا و کارآمد بودند. دو رکن اساسی را در بررسی خود...
مقالة حاضر بیانگر دلیل توجه ویکتور هوگو به عرصه ادبی ایران است. در این مقاله سعی شده است با تکیه بر مضمون عرفان، تشابهات و مشترکات فکری و اعتقادی موجود میان او و شیخ عطار روشن شود. پیام اصلی در این گفتار، توبه است که به رهبری آن، ارتقای معنوی برای قهرمانان شیخ عطار و ویکتور هوگو میسر می شود.کمال و بلوغ شخصیت انسان که با فروغ خدایی و بینایی و آ گاهی و صفای باطنی او همراه است، اساس کار تلقی می شو...
نمودار تعداد نتایج جستجو در هر سال
با کلیک روی نمودار نتایج را به سال انتشار فیلتر کنید