گفتگو در بین انسان ها را باید با تاریخ پیدایش بشر پیوند زد. انسان ها، چون واجد زبان هستند، گفتگو را مسلط بر حوزه های مختلف زندگی روزمره شان کرده و تعاملات اجتماعی شان را با گفتگو امکان پذیر می سازند. از جمله گفتگوها، گفتگوهای بینادینی است که در برخی از آموزه های ادیان به نحو صریح و یا ضمنی به آن اشاره شده است. این مفهوم و بحث های پیرامون آن به سبب نقش بازدارندگی اش در دورکردن انسان ها از خشونت ...

یکی از عوامل آرامش و رستگاری بشر، استحکام روابط بین آنهاست. تأثیر و نقش گفتگو به هنگام تقابل اندیشه ها و جایگزین کردن گفتگو به جای مخاصمه و ستیزه در وحدت و هماهنگی و در نهایت در هدایت و ضلالت اقشار مردم و اقوام مختلف آشکار است. باب گفتگو و استدلال در جهان آفرینش، پیش از خلقت آدمی آغاز شده و خداوند در بار? آدم با فرشتگان هنگامی گفتگو می کند که خلقت او هنوز به پایان نرسیده بود. به دنبال اعلام خد...

مهم ترین نقش زبان، برقراری ارتباط در روابط اجتماعی و میان فردی است و این امر در راستای قواعد کاربردشناختی زبان قرار دارد. توانایی این اصول «توانش ارتباطی» نامیده می شود و نقش مهمی در کیفیت ارتباطات اجتماعی انسان ها بویژه مجریان تلویزیونی به لحاظ تنویر افکار عمومی ایفا می کند. مهارت های ارتباطی دارای انواع (کلامی و غیرکلامی) و مولفه های فرآیند ارتباط (گیرنده، فرستنده، پیام، رسانه، کانال، سروصدا ...

سابقه و هدف: داشتن ارتباط نوجوانان با مادران خود یک راه حل جهت کاهش رفتارهای پرخطر می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تمایل، میزان و چگونگی ارتباط بین دختران نوجوان با مادران خود در خصوص بهداشت باروری می باشد. مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی، 655 دانش آموز دختر دبیرستان های استان مازندران به روش خوشه ای تصادفی مورد پرسشگری واقع شدند (95-1394). آگاهی نوجوانان از بهداشت باروری، میزان و چگونگی ا...

ندارد

نقش و سهم یادگیری مشارکتی در پرورش نگارش زبان دوم و مهارتهای تفکر انتقادی به خوبی نمایان است. بر اساس تئوری ویگوستکی، نگارش، نقش مهمی در درونی کردن تعاملات اجتماعی دارد. در ارتباط با مهارتهای تفکر انتقادی، استدلال شده است که دانش آموزان زمانی که از آنها خواسته شود در شرایط مشارکتی کار کنند نسبت به کار به صورت فردی قادر به انجام سطح بالاتر فکری هستند. با در نظر گرفتن مکتب ساختارگرایی اجتماعی به ...

مرحوم علامۀ محقق، علی دوانی، در 1308 ش./ 1929 م. در روستای دوان از توابع کازرون متولد شد. دوران کودکی‌ و نوجوانی را در زادگاه خود سپس آبادان گذراند و در 1332 ش./1943 م.، برای تحصیل علوم دینی به نجف‌ اشرف رفت و به مدت پنج سال و نیم از درس استادان و فضلای آن دیار استفاده کرد. در بهار 1327 ش./ 1948 م. به ایران آمد و پس از سیر و سیاحت و ازدواج (1328 ش./1949 م.)، در قم سکونت گزید و به ادامۀ تحصیل‌ پ...