برجسته‌سازی ویژگی و مشخصۀ زبان ادبی است. اثر ادبی به این وسیله از واقعیت موجود جهان واقع و نیز ساخت آشنای متن آشنایی‌زدایی می‌کند. برجسته‌سازی را می‌توان با هنجارگریزی زبانی، یعنی انحراف هدف‌مند، نقش‌مند و غایت‌مند از قواعد کلی زبان، یک‌سان شمرد. هنجارگریزی نوشتاری یکی از انواع هشت‌گانۀ هنجارگریزی است که «لیچ» از آن‌ها نام برده‌است و بسیاری از شاعران معاصر از این شیوه برای افزودن معنا یا معناها...

چکیده ندارد.

شعر معاصر عربی و فارسی بر آن است تا با استفاده از ظرفیت­های موجود در واژگان، تصویری روشن از دغدغه­های انسان معاصر، ارائه دهد. در این بین، شاعران به عنوان بخشی آگاه از اجتماع، ضمن وقوف بر این مهم، خود، روایتگـران قصـه حضـور انسان و کاوشگران معنا در دنیای واژگان­اند.   جستار حاضر بر آن است تا به این پرسش اساسی پاسخ گوید که با توجّه به پس­زمینه­های تاریخی و اجتماعی، واژگان چگونه می­توانند در شکل بخ...

ابوتمام شاعری است با گستره ژرف فرهنگی، پیشینیان با اشاره به این موضوع او را دانشمندی توصیف نموده اند که با فرهنگ های معروف روزگارش پیوند داشته است. شعر او خردمندانه و منطقی است. وی همانگونه که عنصر اصلی و جوهره شعر خود را از عقل می جوید، دست های یاری به سوی احساس و عاطفه نیز می گشاید. این گونه اشعار، طبقاتی از مردم را متوجه خود می سازند که از معلومات و فرهنگی گسترده برخوردار باشند. پیچیدگی و اب...

موسیقی به‌عنوان یک عنصر اصلی در شکل‌‌گیری و ساختار شعر، پیوند تنگاتنگی با عاطفه و خیال شاعر و اغراض وی دارد. شاعرِ توانمند با بهره‌‌گیری از دانش زبانی و نیز با گزینش موسیقی متناسب با عاطفۀ خود، ارزش ادبی و میزان تأثیرگذاری شعر خود را افزایش می‌‌‌دهد؛ از‌این‌رو می‌‌‌توان گفت لایه‌‌های آوایی شعر به‌خوبی معنا، تخیّل و عاطفۀ نهفته در شعر را به مخاطب منتقل می‌‌‌کند و باعث انسجام و هماهنگی معنوی در شعر...