این پژوهش به نقاشیهای «مکتب هند و ایرانی» و«قاجار» گنجینه هنرهای تزئینی اصفهان می پردازد زیرا از نظر فراوانی بخش زیادی از آثار این موزه را به خود اختصاص داده اند.آنچه که انجام این تحقیق را ضروری می نماید این است که به دلیل فقدان فضای کافی تعداد کمی از این آثار در معرض دید عموم قرار گرفته است . با توجه به وضعیت نه چندان مناسب نگهداری این آثار که عموماً در مخزن گنجینه نگهداری می شوند وبا توجه به ا...

این مقاله به بررسی تاریخچة درمانگری در طب هند و اروپایی، ژرمنی و ایرانی بر اساس شواهد زبان شناختی و اساطیری می پردازد. آدالبرت کوهن دانشمند آلمانی دربارة طب سنتی ژرمنی و بر اساس کتاب مرزه برگ ژرمنی و مقایسة آن با هندی ودایی (آتهاروودا) دربارة به کارگیری طلسم برای مداوای بسیاری از بیماریها مقالة مفصلی عرضه کرد. او بیشتر بیماریهای مداوا شده با طلسم و جادو را  بیماریهای حیوانات می دانست. ضمناً پی ب...

: پژوهش پیش رو به تصحیح ، مقابله و تحلیل آثار منثور مولانا ابوالبرکات لاهوری، متخلص به منیر(1019-1054) اختصاص یافته است ؛ هدف از انجام این تحقیق تبیین گستره ی جغرافیایی زبان فارسی و معرفی منیر است ، که با رویکرد تحلیل محتوایی و ساختاری آثار منثور منیر است ، به طرح مباحثی به شرح زیر می پردازد : نخست ، با بررسی سیر اندیشه ادبی و تبیین جایگاه علمی-ادبی منیر، از او به عنوان نثر نویس توانای فارسی ز...

سبک هندی از معدود سبک های شعر فارسی است که نام های متعددی دارد. نام هایی که مشاجرات فراوانی برانگیخته و موجب گفتگوهای بسیاری شده است. آنچه موجب آشفتگی در نامگذاری این شیوه شده، بی توجهی به علایق و سلایق دو گروه از شاعران این شیوه است که با توجه به تفاوت های زمانی، زبانی و مکانی، جلوه ی خاصی از زبان فارسی را به نمایش در آورده و بخشی از ظرفیت های این زبان فاخر را آشکارساختند. از این رو در این مقا...

گل نیلوفر آبی یکی از شاخصترین نمادهای گیاهی و باستانی است و با توجه به بررسی های انجام شده ، در کشورهای ایران ، مصر ،هند و چین بیشتر از سایر کشورها مورد توجه قرار گرفته است. نظر به اینکه اکثر مقالات و کتب به زبان فارسی شامل پژوهش در حیطه گل نیلوفر در ایران است ، بررسی این گل در کشورهای دیگر ضروری به نظر می رسد. ازطرف دیگر بیان دقیق مفاهیم گل نیلوفر آبی در ایران نیز می تواند به زنده نگاه داش...

مجمع التواریخ، اثری دربارة تاریخ ایران در دورة پس از سقوط صفویه است که در سال 1207 در هند نوشته شده است. آخرین فقرات اطلاعاتی این اثر مربوط به تاریخ ایران در اوایل قرن سیزدهم است، اما مطالب آن بیشتر از منظر مطالعة تاریخ خاندان مرعشی و تاریخ ایران در سال های مقارن با سقوط صفویه تا اوایل دهة هشتاد قرن دوازدهم هجری قمری اهمیت دارد. میرزا محمد خلیل، نویسندة آن اثر، از سادات مرعشی مهاجر به هند است. ...