مجموعه توده گرانیتوئیدی روستای ملاطالب در شمال الیگودرز، شمال‌غرب اصفهان و در پهنه سنندج-سیرجان قرار دارد. سنگ‌های این توده متشکل از گرانودیوریت، تونالیت و به میزان ناچیز دیوریت است که به درون شیل‌ها و اسلیت‌های متعلق به ژوراسیک (لیاس-دوگر) نفوذ کرده‌اند. کانی‌های اصلی و فرعی این توده را کوارتز، پلاژیوکلاز، ارتوکلاز، بیوتیت، آمفیبول، تورمالین، آندالوزیت، گارنت، آپاتیت و زیرکن تشکیل می‌دهد. از ج...

منطقه مورد مطالعه در شمال شرق شهرستان هوراند به مختصات جغرافیایی 25َ ˚47 تا 33َ ˚47 طول شرقی و 52َ ˚38 تا 00َ ˚39 عرض شمالی واقع شده است. توده های نفوذی این منطقه دارای ترکیب سنگ شناسی متنوعی می باشند که از الیوین گابرو، لامپروفیر، دیاباز و کوارتزمونزونیت - کواتزدیوریت تشکیل یافته اند. سن این توده ها با توجه به مطالعات سازمان زمین شناسی کشور به الیگوسن نسبت داده شده است. این توده ها درون نهشته های ...

پی‌سنگ کراتونی در منطقه کابل از برونزد وسیعی برخوردار است و متشکل از گنیس، میگماتیت، شیست و آمفیبولیت می‌باشد. بعضی گنیس‌ها دارای کانی‌های شاخص ارتوپیروکسن و گارنت هستند و بنابراین شارنوکیت محسوب می‌شوند. کانی‌های سنگ-ساز میگماتیت‌ها بیوتیت، کوارتز و فلدسپار می‌باشند و فراوانی مودال آنها در ملانوسوم و لوکوسوم متفاوت است. گارنت، کیانیت، کوارتز، فلدسپار، موسکویت و بیوتیت کانی‌های اصلی نمونه‌های ش...

توالی آتشفشانی ائوسن در شمال‌خاوری زنجان و در پهنه البرز- آذربایجان بیشتر ترکیب حد واسط دارد و به‌همراه نهشته‏‌های آذرآواری ساخته‌شده از توف و برش دیده می‌شود. برپایه بررسی‌های سنگ‏‌نگاری، این سنگ‏‌های آتشفشانی بیشتر دربردارندة آندزیت و تراکی‌آندزیت هستند. بافت بیشتر این سنگ‏‌ها پورفیریک و گلومروپورفیریک است. پلاژیوکلاز، پیروکسن و آمفیبول از درشت‌بلورهای سازندة این سنگ‏‌ها هستند. کلسیت، کوارتز،...

مجموعه‌ای از دایک‌های اولیوین‌گابرو در شمال‌غرب ایران و در جنوب-جنوب‌غرب شهرستان گرمی (استان اردبیل) با روند شمالی-جنوبی در پهنه تالش برونزد دارد. کانی‌شناسی اصلی دایک‌های اولیوین‌گابرو شامل: بلور‌های پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن (اوژیت) و اولیوین با کانی‌های فرعی بیوتیت، آمفیبول، آپاتیت، کانی‌های فلزی و زیرکن است. بافت بیشتر این سنگ‌ها پورفیری، گرانولار و افیتیک است و به لحاظ ژئوشیمیایی ماگمای مول...

سنگ‌های نیمه آتشفشانی مورد بررسی در منطقه شازند (استان مرکزی) که بخشی از پهنه سنندج-سیرجان را تشکیل می‌دهد شامل: سنگ‌های داسیتی است که این داسیت‌ها به طور عمده از کانی‌های پلاژیوکلاز، کوارتز، فلدسپار آلکالن و مقدار کمی بیوتیت همراه با کانی‌های فرعی زیرکن و آپاتیت تشکیل یافته‌اند. از ویژگی‌های بارز این سنگ‌ها حضور دو نوع آنکلاو با ترکیب کانی‌شناسی مشابه با سنگ میزبان یعنی داسیت و آنکلاو‌های با ت...

حد فاصل روستای دستگردو تا گردنه ملااحمد (110 کیلومتری شرق اصفهان) برونزدهایی از سنگ های ولکانیک ائوسن دیده می شود. این سنگ ها که در یکی از کم پهناترین بخش های زون ارومیه- دختر قرار دارند، شامل سنگ های تراکیت، داسیت، آندزیت، بازالت آندزیتی، بازالت، لیتیک توف، توف برشی و ایگنیمبریت می باشند. از بین سنگ های ولکانیک ائوسن مورد بررسی آندزیت ها بیشترین فراوانی را دارند. کانی های اصلی تشکیل دهنده ی ای...

سنگ‌های آتشفشانی با ترکیب بازالت و به سن احتمالی پالئوزوئیک زیرین (دونین) در کوه عبدالحسین، واقع در منطقه پل خاوند انارک دیده می‌شوند. این واحد سنگی دارای ضخامتی در حدود 120 متر است. کانی‌های تشکیل دهنده این بازالت‌ها شامل کلینوپیروکسن (اوژیت)، پلاژیوکلاز (آلبیت)، فلدسپار آلکالی (سانیدین، آنورتوکلاز)، کلریت (کروندوفیلیت، حاصل از تجزیه الیوین، و کلینوکلر، کلریت‌های پراکنده در زمینه)، آمفیبول (هو...

متابازیت‌های مجموعه افیولیتی نایین دارای کانی‌های سنگ‌ساز آمفیبول+پلاژیوکلاز±گارنت±کلینوپیروکسن±اپیدوت هستند. بر مبنای پاراژنزهای کانی‌شناسی، محاسبات دما-فشارسنجی، روابط کانی‌شناسی و بافتی و قلمرو پایداری مجموعه‌های کانی‌شناسی متفاوت، تحولات دگرگونی منطقه به صورت سه مرحله دگرگونی پیش رونده، اوج دگرگونی و پس رونده است که نشان‌دهنده مسیر هم‌جهت با عقربه‌های ساعت است. با توجه به شواهد کانی‌شناسی و...

در شمال‌باختری ایران، جنوب - جنوب‌باختری شهرستان گرمی (استان اردبیل)، سنگ‌های آتشفشانی (آندزیت- آندزیت بازالتی) کرتاسه با روند شمال‏‌باختری– جنوب‌خاوری برون‌زد بزرگی دارند. این سنگ‏‌ها بیشتر بافت‏‌های پورفیری، هیالومیکرولیتی و گلومروپورفیری نشان می‌دهند. کانی فراوان در این سنگ‌ها پلاژیوکلاز است که به‌همراه آن، کانی‌های فرعی پیروکسن، آمفیبول قهوه‌ای و بیوتیت نیز دیده می‌شوند. ماگمای سازندة این س...