ژورنال:
:یافته
0
پروین آستی
parvin asti department of midwifery, faculty of nursing and midwifery,lorestan university of medical sciences,khorramabad, iranدانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران.سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی لرستان (lorestan university of medical sciences) سهیلا اکبری
sohela akbari department of gynaecology, faculty of medicine, lorestan university of medical sciences, khorramabad, iranدانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایرانسازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی لرستان (lorestan university of medical sciences) مژگان مسعودی
mojghan masoudi department of community medicine, faculty of medicine,lorestan university of medical sciences, khorramabad, iranدانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران.سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی لرستان (lorestan university of medical sciences) خاطره عنبری
khatereh anbari department of community medicine, faculty of medicine,lorestan university of medical sciences, khorramabad, iranدانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایرانسازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی لرستان (lorestan university of medical sciences)
مقدمه: درسال های اخیر، مداخلات پزشکی در لیبر شایع شده است که استفاده از اکسی توسین برای تسریع در زایمان یکی ازآنها می باشد. متأسفانه تجویز بی رویه آن می تواند منجر به عوارض مادری و نوزادی شود. هدف این مطالعه، مقایسه سرانجام زایمان با اکسی توسین و خودبخودی در زنان باردارکم خطرمی باشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سرعت بخشیدن به روند زایمان یک روش امن نیست و میزان عوارض مادری و...