نتایج جستجو برای: واژگان کلیدی فعل مرکب فارسی
تعداد نتایج: 76181 فیلتر نتایج به سال:
لیبر برای دستهبندی عناصر واژی هفت ذرۀ معنایی («ماده»، «پویا»، «وجرا» (وضع/ جایگاه رویدادی استنباطی)، «مکان»، «مقید»، «ساختمند» و «درجهپذیر») و یک اصل به نام اصل همنمایگی ارائه کردهاست. در این نظریه هر عنصر واژی یک اسکلت معنایی (مرکب از یک/ چند مؤلفۀ معنایی و یک/ چند موضوع) و یک بدنۀ معنایی (مجموعۀ اطلاعات گویشور دربارۀ آن عنصر واژی) دارد. اصل همنمایگی موضوعهای عناصر را به هم گره میزند ...
در دستور زبان عربی بحثی است تحت عنوان «افعال دو مفعولی» که در زبان فارسی چنین موضوعی وجود ندارد؛ و از آنجایی که دقت در معادل یابی واژگان و ترکیبات قرآن کریم برای انتقال مفاهیم والای قرآنی در برگردان آیات به زبانی دیگر برای ما مسلمانان از اهمیت ویژه ای برخوردار است، و نیاز به درک و بیان دقیق دستورات و احکام دینی قرآن داریم؛ از این رو برآن شدیم، تا با کنکاش و همسنجی ترجمه ی برخی از مترجمان معاصر ...
مقالة حاضر میکوشد تا در چارچوب برنامة کمینهگرا (Chomsky, 1995, 2000, 2001a-b)، اختیاریبودن فرایندی را در فارسی تبیین نماید که بهموجب آن، فعل در جملات پرسشی آری ـ نه، ضمن ابقا در جای اصلی خود، قادراست به جایگاه آغازین جمله نیز جابهجا شود تا تعبیر پرسشی جمله را فراهم سازد. در این راستا، نخست تصریح میشود که اختیاری بودن پیشگذاری فعل در جملات پرسشی آری ـ نه در زبان فارسی متضمن نوعی تناق...
«معینشدگی» از معمولترین موارد دستوریشدگی در زبان ها است و به کاربرد افعال واژگانی در نقش فعل معین در برخی ساخت های دستوری اطلاق میشود. در زبان فارسی نیز اکثر فعلهای کمکی امروز، قبل از فارسی دری عمدتاً فعل واژگانی بودند و کاربرد ثانوی آنها در نقش فعل معین نتیجه معینشدگی است. در این مقاله با بررسی روند تحول ساخت مجهول از فارسی باستان و میانه تا فارسی دری به این مسئله میپردازیم که آیا ...
شعر فارسی در عهد صفوی با نام سبک هندی یا سبک اصفهانی شناخته میشود. شعری که در فاصلهی این صد و پنجاه سال در ایران و هند متداول بود با شعر فارسی دورههای قبل، چه از جهت فکر و چه از جهت زبان و شیوهی بیان، تفاوتهای آشکاری داشت. ویژگیهای مهم شعر این دوره چنیناند؛ فکری: حرمان، جستجوی معنی بیگانه، تناقض، انعکاس اندیشههای عرفانی، مخالف خوانی. ادبی: اغراق، ابهام، حسآمیزی، تشخیص، تکرار (تکرارِ مض...
پژوهش حاضر تحقیقی معنیشناختی است که به منظور بررسیِ معناییِ فعلهای سادة زبان فارسی و متناظرهای مرکبِ معنایی آنها صورت گرفته است. در این بررسی، نخست، نگارنده طرز تلقی خود از فعل ساده و مرکب را ارائه میکند و پس از آن، به انواع تناظر میان فعلهای ساده و مرکب میپردازد. در ادامه، پس از بحثی مختصر دربارة هممعنایی و سه نوع از آن که در این پژوهش مبنای تحلیلها قرار میگیرند، یعنی هممعنایی گزارهای،...
هر تناوب بهعنوان جفت جملاتی با ساختارهای کمابیش متفاوت تعریف میشود که معنی یکسانی دارند. محدودیتهایی که تناوبها بر افعال اعمال میکنند به ویژگیهای معنایی افعال حساساند. ازاینرو، تناوبها را میتوان بهعنوان معیاری برای طبقهبندی افعال به روشی مؤثر بهکار گرفت. لوین با معرفی 79 تناوب موضوعی و بررسی آنها بر 3024 فعل انگلیسی، افعال انگلیسی را به 49 طبقة معنایی گسترده و 192 ریزطبقه دستهبند...
در این تحقیق که یک مطالعۀ درزمانی و همزمانی است، به سبک شناسی ویژگیهای صرفی نثر تاریخ بیهقی پرداخته ایم و سپس نتایج پژوهش را با ویژگیهای صرفی نثر فارسی معاصر مقایسه کرده ایم. در مقایسة ویژگیهای صرفی نثر این دو دوره دیده می شود که زبان فارسی تحولات صرفی زیادی را پشت سر گذاشته است. این تحولات تصریف و واژه سازی را شامل می شود که به لحاظ تصریف امکانات تصریفی زبان فارسی با گذشت زمان محدودتر شده ا...
پژوهش حاضر به منظور دستیابی به وسعت واژگان نوشتاری کودکان دبستانی ایرانی انجام گرفته است . این بررسی براساس نامه هایی که کودکان از چهار گوشه ایران برای مرکز تهیه مواد خواندنی برای نوسوادان فرستاده بودند، صورت گرفته است . برای رسیدن به هدف مذکور 4000 نوشته طی دو مرحله از میان 80000 نامه گزینش شد. در مرحله بعدی کار نمونه گیری بر پایه 102909 واژه که از 1085 نامه استخراج شده بود قرار گرفت . در این ...
در این مقاله به بررسی واژهبستهای ضمیری در گویش بهبهانی و نقش آنها در گروه و جمله پرداخته میشود. واژهبستهای ضمیری در گویش بهبهانی دارای چهار نقش فاعلی، مفعولی صریح، مفعولی غیر صریح و اضافی میباشند. در این مقاله نشان داده میشود که واژهبستهای فاعلی دارای پانزده میزبان ـ از نظر نقش دستوری ـ در این گویش میباشند که به تفصیل در مقاله به این امر پرداخته شده است. میزبانهای واژهبستهای مفع...
نمودار تعداد نتایج جستجو در هر سال
با کلیک روی نمودار نتایج را به سال انتشار فیلتر کنید