خندیدن کنشی انسانی است که در نظام‌های اجتماعی و فرهنگی مختلف معنا، مصداق و شکل‌های بیانی و عملی متفاوتی دارد. معنای خندیدن در صورت‌بندی اجتماعی و فرهنگی جامعه اسلامی در قرون میانه در قالب ادبی طنز مفهوم‌پردازی شده و سبک بیانی معینی یافت. بررسی مبانی و تحول این نظام معنایی در فرهنگ ادبی طنز می‌تواند سبب شناسایی وضعیت اجتماعی-‌فرهنگی جامعه اسلامی شود. از اینرو روند ساخت‏یابی و نظام‏مند‌شدن مفا...

هر گفتار و رفتارى که به ظاهر غیر جدّى و به صورتى لطیف و همراه با مزاح جلوه‌گر شود و در کُنه خود بیانگر حقیقت و واقعیّتى جدّى باشد، «طنز» گفته می شود. در حقیقت طنز خنده هایی است عاقلانه و عارفانه بر زندگی که به وسیلۀ کشف و برهنه کردن تضادها و ناهماهنگی های زندگی جلوه گر می شود. سمت و سوی طنز  اجتماعی است و مایۀ  اصلی آن انتقاد و برملا کردن کاستی ها و کمی ها است امّا نه به صورت خشک و جدّی و کتابی، بل ب...

       طنز به عنوان یکی از گونه‌های شوخ‌طبعی در بیان احساسات ادبی، ابزاری است که با تکیه بر خلاقیت و با پشتوانه‌ی تفکر و تأمل، واقعیت و حقیقت مسایل اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و انسانی را آن‌چنان به تصویر می‌کشد که هیچ ابزار دیگری قادر به انجام آن نیست. شفیعی‌کدکنی از جمله شاعرانی است که شعرش ظرفیت و ظرافت‌های خاصی را در خود گنجانده است و یکی از این نوع سازوکارهای ادبی او در اشعارش، پرداختن به طنز و...

هنر طنز از دیرباز در ادبیات تمامی ملل جهان وجود داشته و جزء ارکان اصلی در ادبیات هر کشوری محسوب می شود، این هنر در کشور ما نیز از قدمتی کهن برخوردار است و در آثار بسیاری از بزرگان ادب فارسی به چشم می خورد، اما این هنر به مرور زمان رشد کرده و تکامل یافته تا اینکه امروزه جزئی جدا ناپذیر از ادبیات ما محسوب می شود و بسیاری از اُدبا و شعرا و نویسندگان در این عرصه طبع آزمایی کرده و آثاری(چه به نظم و چ...

موضوع این مقاله شعری طنز به نام «آچو»، از اشعار یکی از محلی‌سرایان گذشته در جنوب فارس است. سراینده زائر غلامعلی معروف به رونق، شاعری محلّی‌‌سرا از منطقۀ علامرودشت در جنوب استان فارس، در اواخر قرن سیزدهم و نیمۀ اول قرن چهاردهم هجری است. این شعر زبان حال فردی است که از کار و تلاش بویژه از دروکردن غلات، سخت فراری و بیزار بوده و به تن‌پروری و تنبلی عادت داشته است. شاعر با زبان و بیانی طنز حالات و گف...

معنای لغوی و اصطلاحی طنز در زبان عربی نمونه های طنز در قرآن،بیان جایگاه طنز و کاربردآن در شعر جاهلی با ذکر نمونه و سپس وضعیت آن در عصر اموی.میزان رشد طنز و وضعیت آن در عصر عباسی با بیان شعرای بنام این سوژه و در نهایت طنز در گونه های مختلف ادبی عصر امروزی در جهان عرب و بخصوص کشور عراق تا قبل از سال2003سپس معرفی تحول طنز در ادبیات کشور عراق و گونه های مختلف آنپس از سال2003.

کودک، به عنوان خالص ترین وجود بشری قابلیت تربیت و برنامه ریزی دارد که این امکان را به ما می دهد که به کمک آموزش های تعریف شده او را از خطرات آینده مصون بداریم. در این میان زندگی اجتماعی و ترس های آمیخته با آن یکی از اساسی ترین معظل های زندگی بشر به شمار می آید. بیماری شتاب زدگی را روزانه همه ما تجربه می کنیم، اضطراب مزمن از دیگر بیماری های شایع این دوره زندگی بشری است. غافل از آنکه همه این ها ر...

طنزهای سیاسی و اجتماعی، در مطالعات تاریخ سیاسی و اجتماعی و بررسی خردورزی و خردستیزی، آبشخوری پرشور و خروش از عواطف انسان های ظریف و حساس است. از منظری دیگر این گونه ی ادبی ابزاری موثر برای تحول آفرینی و اصلاح کژی ها و ناراستی هاست. و طنزهای اجتماعی و انتقادی را در پیوند با امر عقلانیت و به نوعی جامعه پذیری و مشارکت در روند رو به رشد حرکت اجتماعی و مردم سالاری می توان دانست. با بازشناسی طنز به م...

موضوع این پایان نامه در مبحث کلی «طنز» به «معرفی و بررسی روش های طراحی طنز به عنوان یکی از راه های ایده یابی خلاقانه در طراحی گرافیک» اختصاص دارد. این که چگونه از طریق آشنایی با روش های مورد استفاده در طراحی طنزآمیز بتوان در رسیدن به ایده های ناب و خلاقانه ، همگام با گرافیک حال حاضر غرب پیش رفت، از اهداف اصلی این تلاش است. برای رسیدن به این مقصود، مطالعات شامل دو قسمت مجزا می باشند: مبحث خلاقیت...