نوشتار حاضر درصدد واکاوی ابعاد معنی‌شناختی و کاربردشناختی زمان حال کامل در زبان فارسی با تکیه بر نظریة دکلرک (2006 و 2015) است. ابتدا با بررسی وضعیت زمان گزاره شده در حوزة پیشاحال، وجوه معناشناختی زمان حال کامل را بیان و سپس با تحلیل رابطة میان زمان تام و گسترة پیشاحال، تفاسیر کاربردشناختی این زمان را بررسی خواهیم کرد. بر این اساس، دو ساخت معنایی از زمان حال کامل (پیشاحال و شمولی) در زبان فارسی...

مقاله حاضر درباره ساختار گروه تصریف فارسی نوشته شده است.بر اساس دستور گشتاری، واحد تحلیل نحوی زبان جمله است.هر جمله کمینه زبان، هسته تصریف است.در این مقاله نشان می‌دهیم که هسته گروه تصریف فارسی همان هسته مطابق فاعلی است که در انتهای جمله قرار می‌گیرد.به عبارت دیگر IP در فارسی هسته انتها است.در سطح بیشینه‌ی فرافکن‌ میانی، گروه زمان متمم هسته تصریف است، گروه وجه متمم هسته زمان، گروه نمود متمم هست...

پیشبرد یادگیری زمان و نمود دستوری در زبان فارسی توسط فارسی آموزان خارجی موضوع اصلی این پژوهش است. مقوله زمان و نمود در عبارت های فعلی بر اساس دیدگاه کامری و تطبیق آن در زبان فارسی در این پژوهش بررسی شده است. دو گروه مورد نظر در بخش تجربی پژوهش، آزمودنی های گروه ساختاری و گروه ارتباطی هستند. آزمودنی ها از بین فارسی آموزان سطح میانی دو در مرکز بین المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران (موسسه ده...

مطالعه ی حاضر به بررسی ویژگی های نحوی زمان آینده زبان انگلیسی در بین زبان آموزان تک زبانه ی فارسی و دو زبانه ی فارسی-کردی بر پایه ی نظریه های زایشی زبان دوم و سوم پرداخته است. برای این منظور 36 زبان آموز تک زبانه ی فارسی و 36 زبان آموز دو زبانه ی فارسی-کردی در فرآیند تحقیق شرکت کردند. در ابتدا آزمون تعیین سطح آکسفورد از این افراد به عمل آمد و بر اساس نتایج به دست آمده از آن زبان آموزان به سه گر...

چکیده زمان در روایت یکی از مباحث مهمّ است که در دهه‌های أخیر مورد توجّه روایت‌شناسان مختلف قرار گرفته است. از این میان، نقش مهمّ ژرار ژنت، ساختارگرای فرانسوی، در تکوین نظریّة زمان روایی به عنوان یکی از مهم‌ترین مؤلّفه‌های پیشبرد روایت داستانی، بسیار قابل توجّه است. ژنت نظریّة زمان در روایت خود را در سه محور نظم، تداوم و بسامد مطرح می‌کند. این پژوهش که به روش ساختارگرایانه انجام شده، نشان می‌دهد از می...

استفاده از زمان دستوری برای بیان مفاهیم وجهی، یا به عبارتی شیوه‌های استفاده از زمان دستوری به عنوان ابزار اعمال نظر گوینده در مورد محتوای گزاره در زبان فارسی، موضوعی است که در مقالة حاضر مورد بررسی قرار می‌گیرد. نتایج این بررسی نشان می‌دهد که ساختارهای زمانی در زبان فارسی چه در زمان گذشته و چه غیر‌گذشته در قالب‌های مختلفی از جمله شرطی، انعکاس اشاره ای و ساختار تمنایی و التزامی به طور فعال در ان...