احمد صافی نجفی از شعرای نامی قرن گذشته ی عراق می باشد. وی در کنار شعرای بزرگ وشهیر عراق، در راه اعتلای زبان وادبیات عربی کوشید. وی دارای سبک وروش خاصی در شعر معاصر عرب می باشد؛ که این سبک وروش را در دیگر شعرای معاصر عراقی نمی بینیم؛ وآن هم نگاه به مسائل جزئی محیط پیرامونی خود وتوصیف آن با روش خاص خود می باشد. شعرا، ادبا و نویسندگان زیادی پیرامون شخصیت وشعر صافی قلم زده اند وشعر او را مورد تجزیه...

با وجود رواج وگسترش پژوهش های تطبیقی در محافل ادبی، هنوز سهم ادبیات تطبیقی از پژوهش های مقایسه ای میان ادبیات فارسی و عربی ناچیز و نیازمند بررسی افزون تر و گسترده تری است؛ از این رو، این پایان نامه به بررسی اندیشه آرمانشهر درشعر مشاهیر شاعران نوپرداز عراق وایران یعنی"بدر شاکر السیاب، عبد الوهاب البیاتی، نازک الملائکه، بلند الحیدری، سعدی یوسف، نیما یوشیج، فروغ فرخزاد، مهدی اخوان ثالث، سهراب سپهر...

چنانکه از عنوان این پایان نامه بر می آید محور اصلی بحث، رئالیسم سوسیالیستی در شعر عبدالوهاب البیاتی و احمد عبدالمعطی حجازی است. و در جهت رسیدن بدین هدف، مطالب پایان نامه در شش فصل تدوین یافته است که در فصل اول آن شرح مختصری از مکتب های ادبی غرب و مکتب ها و انجمن های ادبی عرب ارائه شد و در ادامه مکتب رئالیسم سوسیالیستی در غرب و کشورهای عربی بررسی گردید . فصل دوم و سوم شرحی بر زندگی شخصی،ادبی و م...

تموز اسطوره احیاء و تجدید حیات است و نزد شاعران معاصر عرب نماد بازگشت به گذشته شکوهمند پس از دوره واپس گرایی است.عده ای از شاعران معاصر عرب از دهه پنجاه به بهره گیری از منبع غنی اسطوره بویژه اسطوره تموز روی آوردند که به شاعران تموزی "الشعراء التموزیون" معروفند. از جمله بدر شاکر سیاب و خلیل حاوی و ادونیس به همراه جبرا ابراهیم جبرا و یوسف الخال ، که این دسته از شاعران برای تفسیر نماد تموز در شعر ...

عراق دوره¬هایی را پشت سر گذاشت که طی آن همه¬ی ارکان زندگی سیاسی، اجتماعی و علمی تحت سلطه امپراتوری عثمانی تضعیف شد. ادبیات عراق در قرن نوزدهم با معیارهای آشفته زندگی ¬کرد و آثار ادبی با عقب-ماندگی مواجه شد، به طوری که ما اثر آن را در همه¬ی زوایای زندگی می¬بینیم. شاعران نهایت تلاششان را وقف مدح و ستایش حاکمان کردند و با عواطف دروغین شعر سرودند. شاعرانی به مدح رسول بزرگوار (ص) و سوگواری امام حسین...

خلاصه پایان نامه به فارسی: همانطور که از اسم پژوهش پیداست تناص یا بینامتنی یعنی اینکه شاعر یا نویسنده در خلال آثار منظوم یا منثور خویش از تجربیات علمی دیگران بهره گیرد که این بهره وری در یک متن ادبی به نام «تناص» در ادبیات عربی یا (intertextuallity) در ادبیات انگلیسی مطرح می شود و شایان ذکر است که این مقوله در حقیقت جزء معیارهای نقد ادبی یک متن ادبی به شمار می رود و با این روش می توان جنبه های...