حزب، یکی از نمادها و ابزارهای اصلی مشارکت سیاسی، از پیشینه‏ای دراز برخوردار است؛ با این وجود هنوز این سؤال مطرح است که آیا پدیده تحزب منجر به افزایش توسعه و ثبات سیاسی و امنیت می‏شود و یا این که امنیت و وحدت ملی را دچار پریشانی و بی‏ثباتی می‏سازد؟ مؤلف معتقد است، جای هیچ شکی نیست که تأسیس احزاب، عامل تقویت‏کننده ثبات و امنیت نظام سیاسی است، مشروط بر آن که موانع تحزب برطرف شده و با آفات و آسیبها...

امروزه به منظور تحکیم و تقویت توسعه سیاسی جامعه ایرانی، آنچه در «سواد رسانه ای» مطرح می شود، آموزش مهارت های لازم برای برقراری ارتباطی متفکرانه و آگاهانه با رسانه ها و در عین حال، به وجود آمدن نگاهی دقیق، نقاد و تحلیلی به پیام های رسانه ای (نوشتاری، دیداری و شنیداری) است. از این رو، در پژوهش حاضر که با بهره گیری از رویکرد توصیفی ـ تحلیلی و ابزار کتابخانه ای به رشته تحریر در آمده است این پرسش اص...

مصرف­گرایی سیاسی به عنوان یکی از انواع مشارکت، از شاخص‏های توسعه اجتماعی و فرهنگی در کشورها به‏شمار می‏رود. یکی از گروه ­ های عمده جامعه که شرکت آنان در روند اداره جامعه و توسعه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ضروری به نظر می ­ رسد، دانشجویان هستند. مصرف­گرایی سیاسی دانشجویان که بزرگترین گروه جمعیتی در کشورهای در حال توسعه و مسؤولان اداره جامعه در آینده محسوب می ­ شوند، اهمیت خاصی برای ثبات سیاسی و پوی...

در تاریخ معاصر ایران توسعه نیافتگی سیاسی با فراز و فرود همراه بوده است.گاهی به توسعه سیاسی نزدیک شده و زمانی دیگر از آن دور شده ایم. در باب توسعه نیافتگی سیاسی جامعه ایران دو رویکرد وجود دارد. رویکرد اول معطوف به عامل خارجی است که توسعه نیافتگی سیاسی را بر اساس نظریه استعمار و امپرپالیسم، توطئه و زیاده خواهی بیگانگان توضیح می دهد. رویکرد دوم معطوف به عامل داخلی است که ریشه توسعه نیافتگی سیاسی ر...

مقاله حاضر به بحث پیرامون یکی از مهمترین موانع توسعه سیاسی‘ یعنی مانع فرهنگی اختصاص یافته است و به نحوی تطبیقی نقش فرهنگ سیاسی در ضعف توسعه دموکراتیک ایران و کره جنوبی بررسی می کند‘ نگارنده طی مقاله می کوشد با تکیه بر مطالعات تجربی و تحلیل گفتمان های سیاسی‘ حضور فرهنگ سیاسی سنتی را در فرآیندهای سیاسی معاصر کره و ایران ‘ به ویژه رابطة ان را با عملکرد های اقتدار گرایانه نظام سیاسی در این دو کشور‘...

در این مقاله، با رویکردی تاریخی- تحلیلی، بر اساس نظریه نخبه گرایی «پاره تو و موسکا»، به تحلیل عملکرد نخبگان عصر پهلوی، در روند توسعه یافتگی ایران می پردازیم. نخبگان ایران در تاریخ عصر پهلوی، به سه دسته تقسیم شده اند: 1. بخشی از نخبگان حاکم که اساسا خواهان توسعه کشور نبودند؛ 2. عده ای از نخبگان حاکم که در پی اصلاح و نوسازی بودند؛ 3. نخبگان فکری. گروه اول -که تحت عنوان نخبگان ضد توسعه از آن ها یا...

ظرفیت سازی فرهنگی فرایندی دائمی برای کمک به مردم، سازمان ها و انجمن های فرهنگی و سیاسی برای ارتقاء و تطبیق با تغییرات مفید و مقابله کارآمد با تغییرات غیر سودمند محیط فرهنگی-سیاسی است که نتایج و ارتقاء این فرایند از طریق مأموریت، اهداف اختصاصی، منابع و پایداری فراهم می آید. این مقاله به بررسی مفهوم ظرفیت سازی فرهنگی و نقش آن در توسعه فرهنگی-سیاسی به روش تحلیلی – توصیفی می پردازد. نقش این مفهوم ...