هدف این مقاله، بررسی تکرار و تداعی در انتقادهای حافظ، سعدی، عبید زاکانی، ابن یمین و مجدالدین همگر است که به شیوۀ توصیفیتحلیلی انجام گرفته است. تکرار و تداعی از جمله ظرفیتهای زبانی هستند که موجب افزایش بسامد واژهها در حوزههایی خاص میشوند. تکرار میتواند لفظی یا محتوایی باشد. در انتقادهای اجتماعی، بیشترین تکرارها مربوط به بداخلاقیها و کجرفتاریهای رایج در جامعه است. نتیجۀ این پژوهش که از ...