گونه astragalus borujenensis از ایران به عنوان گونه جدید شرح داده شده و به تصویر کشیده می شود. این گونه متعلق به بخش ammodendron  و شبیه گونه a. podolobus است، اما با آن در  پایک، رنک ، نوع کرک و آرایش نیام تفاوت دارد. تصویر sem سطح دانه گونه های astragalus borujenensis  و a. podolobus  نشان داده می شود. گونه astragalus filifiliolatus  از sect. onobrychoidei  به sect. ammodendron   منتقل می گردد.

قبیله Ononideae از تیره Fabaceae درایران توسط نویسنده مورد بررسی قرار گرفت و زیرگونه Ononis spinosa subsp. anthiquorum، از استانهای اصفهان، تهران و همدان گزارش می شود و با زیر گونه های دیگر گونه مثل  subsp. leiosperma و subsp. spinosa مقایسه می شود. این زیر گونه با زیر گونه subsp. leiosperma فقط در تزئینات دانه و با زیر گونه subsp. spinosa در شکل کرکپوشها، طول جام و نیام متفاوت می باشد.

موقعیت تاکسونومیک گونه onobrychis crista-galli در ایران مورد بازنگری قرار گرفت. ویژگی های ریخت شناسی، شمارش کروموزومی و سطح پلوئیدی 30 جمعیت از این گونه که از مناطق مختلف کشور جمع آوری شده است مطالعه گردید. نتایج نشان داد جمعیت های موجود در ایران با داشتن 16 یا 32 کروموزوم دیپلوئید یا تتراپلوئید می باشند. جمعیت های دیپلوئید نیام سه دانه ای و خارهای منشعب در اولین ردیف بعد از کاکل دارند در حالیک...

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف نیتروژن و فسفر بر عملکرد و میزان پروتئین عدس رقم ill-1236 در شرایط دیم آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سال زراعی 1386 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل سه سطح کود نیتروژن (شاهد، 25 و 50 کیلوگرم در هکتار) و کود فسفر در سه سطح (شاهد، 40 و 60 کیلوگرم در هکتار) بودند. نتایج نشان داد سطوح مختلف کود نیتروژن و فسفر تا...

به منظور تعیین بهترین موقعیت نیام روی گیاه مادر (1/3پایینی، بالایی و میانی بوته ) بذر چهار رقم نخود (جم، هاشم، آرمان و ilc) که در آن حداکثر کیفیت بذر تحت رژیم های مختلف آبیاری (i1، i2 و : i3 پس از 70،120و 170 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a) حاصل می شود، یک آزمایش اسپلیت اسپلیت پلات با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز به اجرا...

گونه  Hedge & Hub.-Mor. Hedysarum vanense از اطراف ارومیه واقع در شمال غرب ایران گزارش می‌شود. این گونه متعلق به بخشه Hedysarum (=Obscura). است و از نظر تاکسونومی با همه گونه‌های Hedysarum شناخته شده در ایران تفاوت دارد. این گونه با داشتن نیام پایکدار 1تا 3 بندی، بندهای بیضوی پهن با رگه‌های مشبک عرضی و کرک‌های کوتاه از دیگر گونه‌ها به خوبی متمایز می‌شود. شرح گونه به همراه تصویر آن در این مقاله ...

گونه Astragalus gamishluensis از ایران به عنوان گونه جدید شرح داده می‌شود. این گونه با توجه به کرک‌های دو شاخه‌ای، شکل رویشی درختچه‌ای و تعداد جفت برگچه‌ها در بخشه Sect. Ammodendron قرار گرفته و شبیه گونه‌های A. podoloboides Maassoumi،A. erwinii-gaubae Širj. & Rech. f.  و A. podolobus Boiss. & Hohen. است، اما با آنها در رنگ جام، کرک‌های برگچه، طول پایک وکرک‌های آن و همچنین کرک‌های نیام تفاوت دارد.

گونه Astragalus borujenensis از ایران به عنوان گونه جدید شرح داده شده و به تصویر کشیده می‌شود. این گونه متعلق به بخش Ammodendron  و شبیه گونه A. podolobus است، اما با آن در  پایک، رنک ، نوع کرک و آرایش نیام تفاوت دارد. تصویر SEM سطح دانه گونه‌های Astragalus borujenensis  و A. podolobus  نشان داده می‌شود. گونه Astragalus filifiliolatus  از sect. Onobrychoidei  به sect. Ammodendron   منتقل می‌گردد.

به منظور بررسی اثرات تراکم کاشت و سطوح مختلف تلقیح با باکتری رایزوبیوم و کاربرد میکروالمنت ها بر عملکرد و اجزای عملکرد، آنالیز رشد، میزان پروتئین دانه و گره زایی نخود (cicer arietinum l.) آزمایشی در سال زراعی 1386 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تیمارها شامل تراکم در 3 سطح (25، 35 و 45 بوته در متر م...

به منظور تعیین مناسب ترین تراکم کاشت در کشت مخلوط ارزن و ماش از نظر عملکرد و برخی خصوصیات کمی دو گیاه آزمایشی با طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال زراعی 92-91 اجرا گردید. تیمارها شامل ارزن با تراکم ثابت و فاصله بین دو بوته 5 سانتی متر (a) و ماش در 4 تراکم شامل فاصله بین دو بوته 20 (b)، 25 (c)، 30 (d) و 35 (e) سانتی متر و مخلوط ارزن با ماش...