سنگ های آذرین توده نفوذی کلاه قاضی با سن ژوراسیک میانی در جنوب- جنوب شرق اصفهان و در پهنه سنندج – سیرجان رخنمون دارند. بر اساس بررسی های سنگ شناسی این توده ها از مونزو گرانیت، گرانودیوریت، سینوگرانیت تشکیل شده است. مطالعات پتروگرافی و شیمی کانی نشانگر آن است که کانی های سازنده اصلی این سنگ ها شامل کوارتز، پلاژیوکلاز، بیوتیت و فلدسپار پتاسیک می باشند. کانی های فرعی آن ها را اسفن، آپاتیت، تورمالی...

مجموعة دگرگونی اسالم، بیشتر متابازیت، متاپلیت و سرپانتینیت است. متابازیت‌ها دگرگونی در رخساره‌های شیست‌سبز و شیست‌آبی را نشان می‌دهند. سنگ‎های رخساره شیست‌سبز از نوع برگواره و توده‌ای بوده و دارای مجموعه کانی‎شناسی، اکتینولیت، کلریت، آلبیت و اپیدوت هستند. شیست‌های آبی دارای مجموعه کانی‎شناسی آمفیبول سدیک، اپیدوت و فنژیت هستند. تجزیه شیمیایی ‌کل سنگ این متابازیت‌ها، نشان‌ می‌دهد که سنگ‌مادر (پرو...

اقیانوس پروتوتتیس دو ابرقاره اوراسیا در شمال و گندوانا در جنوب را از هم جدا می‌کرده است. سرزمین ایران همانند سرزمین‌های همسایه در عمان، پاکستان، جنوب خاور ترکیه طی پرکامبرین و پالئوزوییک به ابرقاره گندوانا وابسته بوده است. مناطق پرکامبرین در ایران بیرون زدگی چندانی ندارند و به طور محدود شامل بخش‌های میانی ایران مرکزی  پیرامون ساغند و پشت بادام، ارومیه، زنجان، آنابلاغی میانه و تکاب هستند. کمپلکس...

کمپلکس بجگان بخشی از زمین­شناسی مکران در ایران را تشکیل می­دهد که شامل انواع سنگ­های متاپلیت، متابازیت، کالک سیلیکات، آمفیبولیت، مرمر، متاولکانوسدیمنت، نفوذی های اسیدی، بازیک و اولترابازیک است. کالک سیلیکات های موجود در کمپلکس بجگان به انواع اپیدوت شیست های آمفیبول دار، اپیدوت-آمفیبول شیست ها، اپیدوت-آمفیبول-گارنت شیست ها و میکاشیست های کربنات دار تقسیم بندی می­شوند. اپیدوت -آمفیبول -گارنت شیست...

همانطوریکه در مقاله قبلی (نشریه دانشکده فنی شماره 21) دیده شد در حد فاصل کرتاسه پائینی با کرتاسه بالائی حرکات کوهزائی و یا خشگی زائی مشاهده میشود که بفاز کوهزائی AUSTRIAN از فازهای کوهزائی آلپ (ALPINE) تعلق دارد و با شدت متغییر در بسیاری از مناطق شمال و مرکز ایران تاثیر کرده و نبود رسوبات البین در بعضی از مناطق نامبرده در نتیجه همین حرکات حاصل شده است.در قسمتی از جنوب ایران نیز یک انفصال رسوبگذ...

در این تحقیق به‌منظور، تعیین رابطه خویشاوندی و فاصله ژنتیکی بین جمعیت‌های زیره­ی سیاه از نشانگرهای RAPD و ISSR استفاده شد. با استفاده از نشانگر RAPD در مجموع 126 آلل تکثیر شد که آغازگر TIBMBC08 و TIBMBA02 با 7 آلل کمترین تعداد و آغازگر  TIBMBC05با 22 آلل بیشترین تعداد داشتند. در نشانگر ISSR در مجموع 79 الل شناسایی که آغازگر UBC112 با 1 الل کمترین تعداد و آغازگر UBC809 با 15 آلل بیشترین تعداد دا...