نتایج جستجو برای: قالب هاى طنز
تعداد نتایج: 60025 فیلتر نتایج به سال:
طنز گونهای ادبی است که با دیگر گونههای شوخ طبعی از جمله هجو، هزل و مطایبه پیوندهای مشترک و ناگسستنی دارد. به همین دلیل طنزپژوهانی که در تعاریف خود سعی داشتهاند بین طنز و واژگان پیرامون آن تفکیک و مرزبندی دقیق قائل شوند، معمولاً دچار اغتشاش و سر در گمی شدهاند؛ بویژه اینکه میان طنز در معنی سنّتی آن با طنز مدرن تا حدودی تفاوت است. زبان طنزآمیز برخی از متون عرفانی، منعکس کننده اوضاع اجتماعی و فره...
راشد حسین (1936- 1977م) یکی از شاعران طنز پرداز و برجستهی نسل سوم ادبیّات پایداری در فلسطین به شمار میآید که از او با عنوانها و لقبهای زیادی از جمله؛ «پایهگذار شعر سخریه و فکاهه در ادب مقاومت» و «شاعر طنزهای تلخ و گزنده» یاد میشود. یافتهی اساسی این پژوهش در این است که طنزهای راشد از نظر موضوعی و محتوایی در شمار طنزهای تلفیقی( سیاسی و اجتماعی) است. شاعر، آنها را روزنهای برای...
طنز یکی از انواع شیوههای بیان است؛ شیوهای هنری و اثرگذار در بیان و انتقال انواع مضامین. کاربرد طنز به شیوهها و مقاصد مختلف در انواع آثار هنری به کار گرفته میشود. مقالات شمس تبریزی در شمار متونی است که این شیوة بیان در آن سهمی برجسته دارد. با توجه شخصیت شمس و کارکردی که طنز در انتقال مؤثر آموزههای حکمی و معرفتی دارد، این نکته قابل انتظار است. بر اساس مطالعة پیش رو میتوان گفت طنز در مقالات،...
هوشنگ مرادی کرمانی متولد 1323 هـ یکی از داستان نویسان و طنز پردازان موفق در حوزه ادبیات کودکان و نوجوانان است.از دلایل برجستگی طنز مرادی،بهکارگیری طیف وسیعی از سازوکارهای آفرینش طنز در ساختار داستان های اوست. بر اساس یافته های این مقاله، این سازوکارها عمدتا به دو دسته «سازو کارهای مبتنی بر کاربرد زبان» و «سازوکارهای مبتنی بر محتوای زبان» تقسیم می شوند. در «سازوکارهای مبتنی برکاربرد زبان» آفری...
نقد ادبی در دوران معاصر راهکارهای گوناگونی را برای فهم و خوانش متون ارائه داده است. یکی از آن ها، فهم متون از طریق خوانش گفتگویی است. این رویکرد که در آن بر وجود رابطه ی دیالکتیکی میان چهار عنصر: متن، آفریننده، خواننده و جهان پیرامون تأکید می گردد، به عنوان بحثی معرفت شناسانه در مورد تمایز علوم انسانی و علوم طبیعی مورد توجّه قرار گرفت. این نظریّه توسّط میخاییل باختین نظریّه پرداز معروف روسی مطرح شد...
رشد چشمگیر ادبیات کودکان و نوجوانان و به ویژه شعر در سالهای اخیر این انتظار را ایجاد می کند که شاعران و نویسندگان کودک و نوجوان در آثارشان به طنز توجه ویژه ای نشان دهند و از کارکردها و قابلیت های این گونه ی ادبی در آثارشان بهره ببرند. موضوع این پژوهش، به بررسی و تحلیل نمونه اشعار طنزآمیز کودک و نوجوان در دهه ی هشتاد اختصاص یافته است. این بررسی در سه حوزه ی «ساختار»، «موضوع و مضمون» و «شگردها و ...
تعزیه به نمایش های آیینی منظوم، محزون و عامیانه ای گفته می شود که بیانگر واقعۀ شهادت امام حسین(ع) و یارانش در سال 61ق در صحرای کربلاست. معمولاً دو اصطلاح «تعزیه» و «شبیه» را به جای یکدیگر به کار می برند؛ درحالیکه آن دو متفاوتاند. با تکامل این گونۀ عامیانه، طنز و مطایبه به شبیه نامه ها وارد شد. همچنین گونه ای نمایش تعلیمی به وجود آمد که افزونبر غم انگیزی، خنده آور و مضحک بود و تعزیه یا...
چکیده هدف این مطالعه بررسی درک طنز در کودکان پیشدبستانیاز طریق ارائه تصویر به آنها و تحلیل توضیحات زبانیشانبرمبنای نظریه عدمتجانس است.دراین پژوهش که از نوع توصیفی است در طی مصاحبههای نیمه ساختارمنداز شرکتکنندههای این تحقیق که 50کودک پیشدبستانی4 -6 ساله بودند خواسته شد تا دو محرک بصری خاص را مشاهده کنند و بگویند آیا تصویر مشاهده شده از نظر آنها خندهدار بوده است یا خیر و اگر خندهدار بو...
طنز و طنزپردازی نزد اهل ادب و بهخصوص شاعران یکی از روشهای بیانی میباشد که با توجه به قدرت تأثیرگذاری فراوان بر ذهن خواننده، از دیرباز تا به امروز مورد توجه ادیبان بوده است. در میان شاخههای متنوع طنز، طنز سیاسی از کاربرد بیشتری برخوردار است، به طوری که شاعران بزرگ بسیاری از این هنر در سرودههای خود بهره جستهاند. از میان شاعران معاصر ایرانی ملک الشعرای بهار و در شعر معاصر عربی، <e...
طنز که از مهمترین انواع ادبی محسوب میشود، پیشینهای طولانی در ادبیات جهان دارد. ادبیات کودک و نوجوان به دلیل نوع خاصّ مخاطب آن، همواره محملی مناسب برای ایجاد طنز بوده است. منتقدان و پژوهشگران متعدّدی در سدة اخیر، دربارة طنز و انواع روشهای پرورش آن، صحبت کردهاند. یکی از این نظریهپردازانِ برجسته، ایوان فوناژی است که آراء او در زمینة طنز به ویژه طنز در داستانهای کودک و نوجوان -اگرچه در ایران، چ...
نمودار تعداد نتایج جستجو در هر سال
با کلیک روی نمودار نتایج را به سال انتشار فیلتر کنید