کنایه، ساختی انعطاف پذیر در زبان فارسی و عربی است تا گوینده، دل مشغولی گوناگون خود را به یاری آن در پرده بازگو کند و شنونده نیز با توجه به زمینة فرهنگی که در زیر لایة ظاهری و لفظی کنایه ها قرار گرفته است، در برداشت معنای دلخواه خویش مردد و دو دل شود. این شگرد ادبی و هنری با انگیزه هایی همچون: شرم و آزرم، ترس از بازگفت بی پردة اندیشه ها، فرار از بازخواست، آشنایی زدایی و جلب توجه مخاطب... معنای ص...

چکیده: در این مقاله به بررسی تغییر و تحولات واژگان دخیل عربی که در فرهنگ بزرگ سخن بسیاری از آن‌ها ذکر شده‌اند، پرداخته‌ایم. این تغییرات در سطح معنایی توصیف و طبقه‌بندی می‌شود. در حین این انتقال، تعداد زیادی از واژگان عربی با مدلول‌های اصلی و اولیة خود در زبان عربی، وارد زبان فارسی شده و در زبان مردم جاری و ساری گشته‌اند؛ اما معنا و مدلول اولیة خود را از دست داده و معنای جدیدی گرفته‌اند؛ م...

این مقاله به بررسی فرایند درج واکه در خوشه­های همخوانی پایانی در زبان ترکی آذربایجانی در چارچوب نظریة بهینگی می­پردازد. این پژوهش درصدد پاسخگویی به این سؤالات است که چرا علیرغم مجاز بودن خوشة دوهمخوانی پایانی در زبان ترکی آذربایجانی، در برخی موارد این ساختار هجایی مجاز نبوده و فرایند درج واکه صورت می­گیرد و دیگر اینکه کیفیت واکة درج­شده چگونه تعیین می­شود. برای انجام این تحقیق داده­های زبانی به...

مقالة حاضر به تشریح وجه تمایز حالت به ای ذینفع ????????? ????????????????? ????) و مخاطب (????????? ????????)در زبان روسی و طرز بیان آن ها در زبان فارسی می پردازد. هر دو حالت به طور معمول از چهار عضو تشکیل شده اند. عضو اصلی و مهم جمله، واژه ای است که در حالت به ای خواه ذینفع یا مخاطب صرف شده باشد، این هنگامی است که در هر دو ساختار از فعل استفاده کنیم. فعل جمله در اینجا دارای هدایت دستوری دو گان...

کنایه یکی از شاخه های صور خیال در ادبیات شفاهی و مکتوب است ، لذا از دیرباز در پرداخت آثار ادبی و روایی مورد عنایت ادبا و نویسندگان قرار گرفته است ؛ به جز این در زبان محاوره و روزمره نیز میزان بهره گیری از این آرایه در خور توجه است ، زیرا کنایه هم به عنوان آرایه ای ادبی در آراستن کلام یاری رسان نویسندگان و گویندگان است و هم آن جا که زبان از بیان مستقیم مفاهیم ذهنی قاصر می ماند ، با کمک گرفتن از ...

بدیع‌الزمان همدانی از نویسندگان زبردست عرب‌زبان در قرن چهارم هجری است که ابتکار فن مقامه‌نویسی را به‌نام خود ثبت کرده‌است. او در بخش‌هایی از مقامات خود با هنرمندی خاص، از اسلوب کنایه برای القای معانی بهره‌ برده‌است. کنایه اسلوب بلاغی است که نویسنده با بیان مبهم، مقاصد خود را بیان می‌کند. به‌عبارت‌دیگر، کنایه از اسلوب‌های بیان است که به روش مجاز به انتقال معانی می‌پردازد. این نوع مجاز قرینۀ مانع...

متن­های مطبوعاتی در تمامی جنبه‌ها به­ویژه در زمینة سیاسی از مجاز بهره گرفته­اند. درک این آرایه ادبی، معادل‌یابی و ترجمه آن در زبان مقصد یکی از چالش‌هایی است که مترجم­ها به طور معمول  با آن روبه­رو هستند. در اهمیت این آرایه ادبی، افراسیابی و همکاران (Afrasiabi et al, 2006) می‌نویسد: «مجاز از مهم‌ترین، گسترده‌ترین و پیچیده‌ترین مباحث بلاغی است. اهمیت مجاز از این رو است که هم در معانی به‌کار می‌رو...

این پایان نامه با عـنوان «بررسی و تحلیل علم بیان در دیـوان سیف فرغانی» درهـشت فصل فراهم شـده است . در این پایان نامه ابتدا به زندگیـنامه، سبک شعری ، درونمایه ی اشعار سیـف فرغانی پرداخته شده و سپس با بررسی و تـحلیل شواهد شعـری از دیوان سیف فرغانی برای هر یک از چـهار عنصر خیال یـعنی مجاز ، تشبیه ، استعاره و کنایه آورده شده است . آنچه که در این پایان نامه دنـبال می شود ، این است کـه سیف فـرغانی در...

سبک خاصی که پاینده در آثار ادبی خود، بویژه داستان­های کوتاهش به کار برده، از حیث زبانی و ادبی قابل توجه است. کاربرد زبان آرکائیک، واژگان عربی، اصطلاحات عامیانه و محلّی، در چارچوب تشبیه، کنایه و اطناب، ساختار تازه­ای به داستان­های او عرضه کرده است. محوریت غالب فکری بر این زبان داستانی، اجتماع و دردهای مردم فرودست را نشان می­دهد. در این مقاله کوشیده­ایم، تا به بازنمایی سبکی داستان­های کوتاه پاینده...