رازی و مولوی هر دو به بررسی مرگ هراسی پرداخته اند؛ رازی آن را در هرحال و نسبت به هرکسی بیماری و برخاسته از وهم و هوی می انگارد و طبیبانه گاه از راه عقل و گاه با ابزار نقل می کوشد آن را بزداید و به زعم خویش درمان کند. راهکار عمده او برای رفع آن، غفلت و رها کردن مرگ اندیشی است. زیرا اندیشیدن به مرگ همواره هراسی در پی دارد.
برخورد مولوی به گونه ای دیگر است؛ او مرگ هراسی هر فردی را در نظام باورها...