غراق که شامل سه مبحث تبلیغ، مبالغه و غلو است یکی از آرایه های مهم ادبی است که در نقد ادبی در زبان عربی و فارسی جایگاه ویژه ای دارد. و این سخن ناقدان که «احسن الشعر اکذبه» ناظر بر اهمیت همین آرایه ادبی است. در این مقاله با مراجعه به آثاری چون جمهوری افلاطون، نقد شعر ارسطو، و همچنین آثار جاحظ، ابن طباطبا، شمس قیس، و جرجانی، به سیر تحول اغراق پرداخته شده است.
