این پژوهش عوامل هنجارگریز زبانی ای که سبب ادبی شدن زبان بیدل می گردد را همچون یک نظام و نه به صورت عوامل پراکنده بی ارتباط با هم در نظر می گیرد و میزان تأثیری را که هر پدیده در ساخت زابن بیدل می گذارد، بررسی می کند.نتیجه حاصل از این بررسی ها نشان داده است که تقدم در سبک زانی بیدل بر گزینش و انتخاب در محور جانشینی می باشد تا محور همنششینی.در این راستا، رساله حاضر در چهار فصل تنظیم گردیده است.فصل...

این تحقیق، ابتدا به بررسی ماهیّت هنر و ادبیّات و رابط? این دو رشته می پردازد، سپس یکی از انواع هنرهای تجسّمی؛ یعنی کاریکاتور را به عنوان حلق? اتّصال هنر و ادبیّات برگزیده، در آثار سعدی مورد بررسی قرار می دهد. کاریکاتور، یکی از هنرهای تجسّمی و به معنی تقلید مسخره آمیز از چهره، همراه با اغراق بوده است که امروزه به دلیل گسترش فوق العاده ای که یافته به دو شاخ? کاریکاتور و کارتون تقسیم شده است. ادبیّات...

هدف این مطالعه تاکید بر اهمیت مشارکت احساسی و پاسخ های احساسی خوانندگان در خواندن متون است. برای نیل به این منظور، از پاسخ نامه ادبی احساسی میال و کایکن استفاده شد. نتایج این مطالعه حاکی از وجود رابطه ای مستقیم و مثبت بین میزان مشارکت احساسی خوانندگان در متن و میزان توفیق آنان در آزمونهای درک مطلب بود. جنسیت و سبک نویسنده نیز در این توفیق موثر بودند.

تذکره های ادبی، یکی از مهم ترین منابع تحقیقی در حوزه زبان و ادبیات فارسی و حتی مباحث اجتماعی و تاریخی اند که در سطح معمول خود، ساختی دستورمند و معیارین دارند. البته این معیارها بسیار ظریف و پنهان طورند و ساحات معنی تا صورت را شامل می شوند. در واقع تذکره نویس بر اساس قواعد نانوشته پنهان، باید اثری را فراهم آورد که از حیث موضوع و مضمون، انشا و لحن و حتی تدوین و تبویب کتاب، اصولمند باشد، وگرنه آن ...

در این مقاله معیارهای گفتاری متون ادبی و ویژگی‌های آن که در ارتباط تنگاتنگ با عوامل فرازبانی، عناصر درون متنی و سایر عناصر گفتاری موجب درک این متون می‌شوند، مورد مطالعه و بررسی قرار می‌گیرند. همچنین در این مقاله این حقیقت مورد تأکید قرار می‌گیرد که متن ادبی، به عنوان یک مقولة زبانشناختی، عبارتست از یک پدیده و عنصر ارتباطی – کلامی و متأثر از تمامی قواعد و اصول منبعث از کنش کلامی افراد شرکت کننده...

This article has no abstract.

 گزارش بخشى از دقتها و کنکاشهاى "المیزان" درمیدان مباحث لغوى و بلاغى است.  نویسنده بر این باور است که پرداختهاى ادبى در المیزان چشم‌گیر است، در کنار مراجعه به منابع لغوى از قبیل صحاح‌اللغه، مفردات راغب و... . علامه براى تصویر معنى لغوى واژه‌ها از آیات، عرف و سیاق کلام خداوند سود مى‌برد، در مواردى اظهارات اهل لغت را در پرتو قرآن به نقد مى‌گیرد و براى اشعار عرب نیز اعتبار چندانى قایل نیست. آنجا ...