میرزاحسین نوری (محدث نوری) درکتاب «مستدرک­الوسائل» از 65 کتاب حدیثی استفاده کرده که حرعاملی در وسائل­الشیعه به علت عدم دسترسی و یا عدم اعتماد بدانها، از آن‌ها روایتی نقل نکرده است. وی در فائدۀ دوم خاتمۀ مستدرک، با استفاده از روش­هایی نظیر ثبات شهرت و اعتبار کتاب از طریق بیان طرق بزرگان و علماء به کتب مذکور، اثبات عدم دسترسی حرعاملی به برخی کتب و اعتمادش در صورت دستیابی به آن­ها، استقصاء شروح اع...

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین مسئولیت‌پذیری اجتماعی شرکت و انتخاب حسابرس شرکت، به‌عنوان دو عامل اثرگذار بر شهرت شرکت، در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1395-1388، است. در این پژوهش مسئولیت‌پذیری اجتماعی شرکت با استفاده از روش کدگذاری در رابطه با 25 معیار و در قالب چهار بعد (شامل مسائل محیطی، محصولات و خدمات، کارکنان و مسئولیت‌های جامعه) که در گزارش هیئت‌مدیره شرک...

یکی از رویکردهای مهم امروزی برای وب، استفاده از آن به عنوان یک منبع عظیم اطلاعاتی و خدماتی می باشد تا هر فردی بر اساس نیاز خود منبعی را جستجو کند و از میان منابع بدست آمده یکی را انتخاب نماید. از مسائل حائز اهمیت در این رویکرد، وجود سازمان ها و افراد مختلف به عنوان ارائه دهندگان منابع می باشند که این امر سبب می شود تا ما در یک جستجو، منابع مختلف با درجه اعتبار مختلف برای یک موضوع داشته باشیم. ب...

در عصری هستیم که رقابت و چالش برای بقا به امری جدی برای همة سازمان‌ها تبدیل شده است، کانال‌های خبری پیام رسان های اجتماعی نیز از آن مستثنی نیستند و با آن درگیرند؛ چنانچه می بینیم کانال های ناکام خبری به سرعت با ریزش اعضاء مواجه و حذف می شوند. در چنین شرایطی، داشتن شهرت و حفظ آن و بهینه سازی اعتبار کانال، از ضروری ترین ابزار برای پیشبرد فعالیت رسانه‌های خبری در شبکه های پیام رسان به شمار می رود....

چکیده شهرت در لغت به معنای امر واضح است و دارای سه نوع روایی و عملی و فتوایی می باشد. شهرت روایی به معنای روایتی است که نقل آن زیاد باشد، و شهرت عملی به معنای فتوای مشهوری است که مستند آن معلوم باشد، و شهرت فتوایی به معنای فتوای مشهوری است که مستند آن معلوم نباشد. در این رساله به بررسی شهرت فتوایی خواهیم پرداخت که در مورد حجیت آن پنج قول وجود دارد و امام خمینی (ره) معتقد به حجیت شهرت فتوایی در...

از جمله ویژگی های بارز حدیث شیعه، نگارش آن در همان عصر صدور و حضور ائمه(ع) است. در این بازۀ زمانی آثار فراوان حدیثی با عنوان هایی چون «کتاب»، «اصل»، «جزء» و «نسخه» فراهم گردید که جایگاهی خاصّ در نظام حدیث پژوهی متقدّمان امامی داشتند. ایشان در جریان احراز صدور احادیث، با تکیه بر نظام «قراین» از نشانه های متعدّدی استفاده کرده اند که بخش قابل توجّهی از آن ها را می توان تحت عنوان «منبع شناسی» مشاهده کر...