مطالعات نشان داده است که حل و فصل چالش¬های پیش روی سازمان¬ها، مستلزم برخورداری از رهبری و مدیریت کارآمد و اثربخش است؛ بنابراین، هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطۀ بین هوش فرهنگی و اثربخشی رهبری مدیران ورزشی می باشد. جامعۀ آماری این پژوهش شامل کلیۀ مدیران وزارتخانۀ ورزش و جوانان، کمیتۀ ملی المپیک و پاراالمپیک، آکادمی ملی¬المپیک و فدراسیون¬های ورزشی بوده که از بین آنها 180 نفر جهت انجام این پژوهش ان...

اهداف: هوش فرهنگی عاملی است که می‌تواند نقش مهمی در اثربخشی مدیران و نیز نوع برخورد با تعارضات داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هوش فرهنگی بر اثربخشی مدیران و نیز سبک‌های مدیریت تعارض در دانشگاه انجام شد. روش‌ها: این پژوهش توصیفی- همبستگی در سال 1393 روی 30 نفر از مدیران و 180 نفر از کارکنان دانشگاه پیام نور ارومیه انجام شد. ابزار اندازه‌گیری داده‌ها شامل پرسش‌نامه هوش فرهنگی آنگ و دای...

هدف از این تحقیق بررسی اثر فرهنگ سازمانی بر عملکرد کارکنان شرکت مهندسین مشاور چگالش بوده است .. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که فرهنگ سازمانی در این سازمان بر عملکرد کارکنان اثر گذار است.همچنین نتیجه آرمون فرضیات فرعی نشان می دهد که ابعاد ماموریت ، درگیر شدن در کار و سازگاری بر عملکرد سازمانی اثر گذار است زیرا ضریب مسیر به دست آمده برای این متغیرها مثبت می باشد و این اثر گذاری به صورت معنادار...

این پژوهش باهدف مطالعه تاثیر دوره ها ی آموزشی اطلاعات وارتباطات بر عملکرد شغلی واثربخشی دبیران دوره راهنمایی صفاشهر انجام شد.روش انجام تحقیق توصیفی از نوع علی- مقایسه ای بوده است جامعه آماری این پژوهش کلیه دبیران رسمی زن و مرد دوره راهنمایی صفاشهر در سال تحصیلی 91-90 به تعداد 103 نفر بود. که به علت محدود بودن جامعه ،نمونه آماری با روش سرشماری برابر با جامعه در نظر گرفته شده است . ابزار گردآوری ...

مقدمه و هدف پژوهش: در دهه­های اخیر با توسعه و رشد فضایی و کالبدی شهرها و همچنین افزایش جمعیت آن ها - بخصوص در کشورهای درحال توسعه مشکلات و مسائل عدیده­ای گریبان گیر شهروندان و مدیران شهری شده است. ازاین رو شهرداری­ها و مدیران شهری به منظور مقابله با این مشکلات ناگزیرند وظایف، فعالیت ها و به طورکلی رویکرد و جایگاه خود را متناسب با این مسائل ارتقاء و بهبود دهند. تهران نیز به عنوان یکی از کلان شهر...

نگاهی به عملکرد و نقش سازمان ها و نهادهای فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، چند ویژگی مشترک و کلان را دربارۀ مجموعه آنها نشان می دهد: تعداد زیاد این سازمان ها؛ نبود تمایزهای مأموریتی میان آنها؛ تداخل و موازی کاری در فعالیت ها؛ کمبود هماهنگی کلّی (دو و چندسویه) در سیاست گذاری و اجرا؛ و نبود یک ستاد فرماندهی مرکزی قدرتمند و مؤثر. این عوامل موجب شده تا در چرخۀ سیاست گذاری فرهنگی کشور، سازمان های مختلفی ا...