نسبت به تاثیر مقننه در تصمیم سازی و یا تصمیم گیری سیاست خارجی، می وان از سه رهیافت حقوقی، نظری تاریخی نام برد. البته، در رهیافت نظری دو موضوع ماهیت شناخت و ماهیت روش موجب بروز خرده – رویکردهایی خاص می شود. در رهیافت حقوقی جایگاه تصمیم گیری سیاسی به وضوح یا به تلویح در قانون اساسی تعریف شده است. در روش حقوقی معمولاً از دو مدل ریاستی و یا پارلمانی سخن به میان می آید. قانون اساسی هر کشور به طریقی ج...

در دهه های اخیر رویکرد کمّی در قلمرو پژوهش های تربیتی تسلط داشته است. رویکرد کیفی در حوزه پژوهش نیز در سال های اخیر مورد توجه برخی پژوهشگران قرار گرفته است. علاوه بر این دو رویکرد، رهیافت دیگری را می توان در زمینه پژوهش های تربیتی مطرح کرد که در آن بر کاربرد ترکیبی رویکرد کمّی و کیفی تأکید می شود. هدف از نگارش این مقاله، ارایه تبیین مختصری از دو رویکرد کمّی و کیفی و تأکید بر کاربرد رویکرد ترکیبی د...

چکیده رکن اساسی فعالیتهای اقتصادی، انسان اقتصادی می باشد، لذا هر نظام اقتصادی بسته به نوع تعریفی که از این موضوع دارد اقتصاد جامعه خود را پوشش می دهد. در این زمینه اندیشمندان مسلمان نیز به نوبه خود با توجه به دین اسلام تعاریف مختلفی نسبت به مفهوم انسان اقتصادی داده و آن را متفاوت از غرب تعریف می کنند. در این تحقیق سعی شده است که نظرات مختلف اندیشمندان مسلمان نسبت به انسان اقتصادی جمع آوری شود س...

در سالهای اخیر ، فعل مرکب زبان فارسی کانون توجه تعدادی از زبانشناسان ایرانی و غیرایرانی قرار گرفته است . ما در پژوهش حاضر ، واژگان مرکبی همبافتی ( فعلی ) را براساس مقاله فعل مرکب دبیرمقدم (1376) بررسی و مطالعه کرده ایم. دبیرمقدم معتقد است که فرآیند انضمام در زبان فارسی تنها به انضمام مفعول صریح و تعداد نادری از گروههای حرف اضافه ای محدود است و از همین رو تنها ترکیباتی مانند داستان نویسی و روزنا...

موضوع مورد بررسی در این مقاله، عدم باهم‌آیی پیشوند التزامی با پیشوند نفی در زبان کردی سورانی است. مبنای نظری مقاله براساس صرف توزیعی است. دلایل مختلفی پیشنهاد و بررسی می‌شود، و در نهایت، این نتیجه حاصل می‌شود که بنا به ویژگی‌های زمان- محور متفاوتِ زبان کردی، توجیهی که برای تعامل پیشوندهای وجه و نفی در زمان حال ارائه می‌شود، مستقل از این توجیهات برای تعامل این دو در زمان گذشته است. پیشوندهای منفی...

از مسایل چالش برانگیز در جامعه ما، الگوگیری از اسوه های دینی است که معتقدان و منتقدانی دارد. مشکل اساسی در این مسئله، تفاوت زمانی اسوه های دینی با ما است. این نوشتار، معتقد است با تکیه بر «معاصرسازی» می توان این مشکل را چاره کرد. با معاصرسازی، هم پیروی از سبک اسوه های دینی تأمین می شود و هم اقتضائات زمان لحاظ می شود. این امر در دو مرحله باید مورد توجه قرار گیرد: یکی پژوهش و دیگری گزارش. در مرحل...