گلشن راز، اثر محمود شبستری، یکی از مهم‌ترین و موجزترین منظومه­های عرفانی است. این مثنوی که نزدیک  به هزار بیت در بحر هزج مسدس محذوف سروده­ شده، به سبب اهمیت بسیار و اختصارِ آن در ادبیات عرفانی، توجه شارحان را به خود جلب کرده و شروح بسیاری بر آن نوشته شده است؛ یکی از آنها شرح گلشن راز احمد بن موسی رشتی استادی، و از دانشوران قرن نهم و شاگرد شمس‌الدین مغربی بود. در این اثر که از ن...

در جهان بینی ایرانی، فرزان روشنی(فلسفه ی نور-حکمت اشراقی) است که بیشتر پدیده ها در هنرهای دیداری به آن پایان می گیرد.چرا که خداوند،روشنی بی پایان است . در آیین مهر و مزد یسنا و در باورهای مانی است که روشنی(نور) از ارزش و فرخندگی والایی برخوردار می گردد.پس از آنها،در اسلام است که خداوند نور آسمان ها و زمین خوانده می شود و ارج گذاری این پدیده ی خجسته،باری دیگر آشکار می شود.در روزگاران اسلامی،فرزا...

در فایل اصل مقاله موجود است.

سعدالدّین محمود شبستری، عارف و شاعر اوایل قرن هشتم، صاحب کتاب گرانقدر گلشن راز، علی­رغم کوتاه دامنی اثرش، به وفور از مضامین و آموزه­های قرآنی و روایی، تأثیر پذیرفته است. میزان آشنایی و احاطه­ی وی بر تعالیم وحیانی و کلام معصومین و بزرگان دین تا حدّی است که از این تعلیمات، به شیوه­های مختلف ادبی ( اقتباس، تضمین، تلمیح، تشبیه، تمثیل، تحلیل، اشاره و ...) سود برده است. این مقاله، کاوش و کوششی در جهت ش...

از دیدگاه مارسل، مباحث اصلی فلسفة دین (همچون وجود، اگزیستانس، اختیار و ایمان) در گسترة راز می‌گنجد نه مسئله، و از همین روست که متافیزیک به مثابة تأمل در راز است، و رازها با تأمل ثانویه مورد بررسی قرار می‌گیرند. به عقیدة وی، مهم‌ترین اشتباه اهل مابعدالطبیعه آن بوده که سعی می‌کردند مباحث فلسفه را ـ که از جنس رازند ـ به عنوان مسئله مطرح سازند و به حل آنها بپردازند؛ اما از آنجا که رازها قابل حل نیس...

 نقد و بررسى نظرات آقاى سیدعلى اکبر قرشى درباره تعریف محکم و متشابه در دو اثر ایشان، تفسیر احسن الحدیث و کتاب قاموس قرآن است. نویسنده، پس از تعریف محکم و متشابه، به نقد تعریف و تفسیر محکم و متشابه از دیدگاه استاد قرشى پرداخته و هشت نکته را در این زمینه یادآور مى‌گردد. سپس نظرات وى را درباره مفهوم امّ الکتاب بودن محکمات، دلیل مفرد بودن امّ الکتاب و راز وجود متشابهات نقل و با استناد به آیات و روایا...

گلشن راز و شرح آن، مفاتیح الاعجاز، شرح تعالی و سلوک انسان و جهان هستی در حرکتی دوار و مستمر است. دایره های متعدد، نظام هستی را به معبدی مقدس که محل تجلی امر مینوی است، تبدیل می کنند. از حرکت های تودرتوی نظام هستی، تصویری ماندالایی شکل می گیرد. هر حرکت با تکرار چرخش پرگار، از نقطه ای مرکزی و ثابت برخوردار است. مرکز تمام دوایر تودرتو انسان کامل است؛ جایی که مرکز هستی، انسان، فراتاریخ، روان بشری، ...