نتایج جستجو برای: دفتر پنجم مثنوی
تعداد نتایج: 14709 فیلتر نتایج به سال:
ازجمله چالشهای بحث برانگیز در دنیای متن، روش هرمنوتیک است که اخیرا مورد توجه بسیاری از اندیشهمندان قرار گرفته است. این شیوه، با متن به عنوان موجودی زنده برخورد میکند. اگرچه این «روش» و البته به زعم برخی، «علم»نوی است اما، با تعمق در متون پیشین همچون تفاسیر قرآن، میتوان دریافت که اسلاف ما،روشی را که اکنون با نام هرمنوتیک از آن یاد میشود، پیشتر در متون دینی به کار گرفتهاند. از برجسته...
یکی از داستانهای برجستهی مثنوی، داستان شاه و کنیزک و زرگر است که در آغاز دفتر یکم به بهانهی شرح حال مولانا، سروده شده است. داستانی که به گونههای دیگری، پیش از مولانا بر سر زبانها رواج داشته؛ اما در مثنوی، به رنگ روایتهای خاص این کتاب درآمده و به مولانا اختصاص یافته است. این داستان تا کنون در چندین گفتار از دیدگاههای گوناگونی، تحلیل و بررسی شده؛ با این حال، آنچه در این مقاله آمده، متفاوت...
هدف این مقاله راه یافتن به پیشزمینههای اجتماعی ـ فرهنگی در قصههای مثنوی مولاناست، تا از این طریق بتوان به تصویری از سیمای جامعة عصر وی دست یافت. به همین منظور پس از گزینش نود قصه از شش دفتر مثنوی که دارای زمینههای اجتماعی آشکارتر بوده، به طبقهبندی طبقات، اصناف و مشاغل اجتماعی و تحلیل مباحث اجتماعی ـ فرهنگیِ بازتاب یافته در این قصهها پرداخته شده است. در این پژوهش بیشتر به یکی از لایههای ...
چکیده ندارد.
فراداستان یکی از رویکردهای مدرن داستاننویسی در ادبیات داستانی پسامدرن است که عموماً پیدایش آن را محصول قرن بیستم میلادی میدانند. در ایران نیز پژوهشگران دیرینه، پیدایش و نمود این تکنیک داستاننویسی را عمدتاً در آثار داستانی معاصر دهۀ 70 به بعد میدانند، اما نگارنده بر آن است که در مثنوی مولوی، شگردهای داستاننویسی فراداستان بهکار رفته است. پژوهش حاضر با بررسی مؤلفهها و شگردهای اساسی فراداستان...
در این مقاله، نگارندگان با رویکردی برای شناخت چالشهایی که در برابر انسان معاصر قرار دارد با بهرهگیری از آراء مولوی در مثنوی معنوی، پدیدة «از خودبیگانگی» را مورد توجه قرار دادهاند. در ادبیات کهن پارسی، برخی اندیشمندان با بیان نکات ظریف و مهمی دربارة ازخودبیگانگی انسان، دری دیگر در شناخت اینگونه پدیدارهای گشوده و منظر خاصی را پیش روی انسان نهادهاند که در اطلاقی کلی میتوان آن را نظرگاه عرفان...
مولوی در مثنوی بر اهمیت شناخت نفس تأکید کرده است. وی برای به تصویر کشیدن نفس که مفهومی مجرد، انتزاعی و دور از ادراک انسان است، از میان مواد سازنده صور خیال، از تمثیل بهره گرفته تا بین نفس انسان و عناصر طبیعت ارتباط برقرار کند. از مراتب و درجات نفس نیز به نفس امّاره بیشتر توجه داشته و کوشیده است زشتیهای آن را از طریق تمثیلهای حیوانی و استفاده از عناصر اربعه و جمادات در حکایتها بازگو کند و بدین...
ازجمله چالشهای بحث برانگیز در دنیای متن، روش هرمنوتیک است که اخیرا مورد توجه بسیاری از اندیشهمندان قرار گرفته است. این شیوه، با متن به عنوان موجودی زنده برخورد میکند. اگرچه این «روش» و البته به زعم برخی، «علم»نوی است اما، با تعمق در متون پیشین همچون تفاسیر قرآن، میتوان دریافت که اسلاف ما،روشی را که اکنون با نام هرمنوتیک از آن یاد میشود، پیشتر در متون دینی به کار گرفتهاند. از برجستهترین...
مثنوی مولانا اثری گرانبهاست که بیش از دیگر آثار، مورد توجّه شارحان بوده است بنابراین شرحهای زیادی بر این کتاب نوشته شده است. تعدادی از شروح نوشته شده بر مثنوی معنوی تاکنون معرّفی و چاپ شدهاند امّا هنوز تعدادی از این شروح، گمنام و در کنج کتابخانهها در پردة نسیان باقی ماندهاند. یکی از این شروح، شرح مصطفی بن شعبان سروری از عالمان قرن نهم و دهم هجری است. شرحی که تا به حال تصحیح و معرفی نشده؛ توان...
مثنوی، دریای بی کران معرفت، به عنوان یک اثر تعلیمی ممتاز، تمثیل در آن یک شگرد بلاغی است که خودِ داستان گویی تنها هدف آن نیست بلکه انتقال معانی و پیامهای عمیقتر، درجه نخست اهمیت را دارد. این شگرد بلاغی ((تمثیل)) به دلیل ویژگی تأثیر گذاری و اقناعی، کاربرد بسیار بالایی دارد. مثنوی معنوی نمونه بارز و شاخص یک اثر تعلیمی است که مولانا به مناسبت نوع اثر، با استفاده از این ابزار ((تمثیل)) در مسیر هر چ...
نمودار تعداد نتایج جستجو در هر سال
با کلیک روی نمودار نتایج را به سال انتشار فیلتر کنید