مطالعه در حوزة عناصر اقلیمی و محیطی در ادبیّات به شاخة جدیدی در تحقیقات ادبی مربوط     می شود که از آن به عنوان نقد زیست محیطی (ecocritism) یاد می کنند . تفاوت در خاستگاه های اقلیمی، باعث ایجاد تمایزات سبکی و فکری و ادبی در آثار نویسندگان می شود. رنگ محلّی در داستان های روستایی امین فقیری دنیایی است برگرفته از نگاه نویسنده به محیط اطرافش که اثر او را از اصالتی بومی برخوردار می سازد. وی یکی از نوی...

آداب و رسوم به عنوان میراث فرهنگی، بخشی از شناسنامه­ی تاریخی محسوب می­­شود که ملت­ها با پاسداشت آن به حفظ هویت ملی و دینی خود مدد می­رسانند و نه تنهادر فراز و فرود تاریخ از باورها واعتقادات خود دست بر نمی­دارند بلکه در لابه­لای تحولات سیاسی و اجتماعی، سنت­های دینی و ملی خود را از نسلی ­به ­نسل دیگر منتقل می­نمایند و درآیند و روند دولت­ها یا چیرگی تعصبات، معمولا بر زیربنای سنن و معتقدات مردم خلل...

پژوهش در تاریخ اجتماعی برای کاربردی کردن پژوهشهای تاریخیاهمیت شایانی یافته است. تاریخ های محلی در این مطالعات اجتماعی، بهروشن نمودن حیات مدنی و میراث های فرهنگی و تمدنی کمک شایانیکردهاند. حمام های عمومی، به عنوان یکی از میراث های معماری ایران، ودستاوردهای اجتماعی و فرهنگی آن، برای پژوهش در تاریخ اجتماعی ومحلی ایران، و یافتن آداب و سنن فرهنگی و اخلاقی ایرانیان، بسیار مهماست. این پژوهش به روش توص...

ادبیات عامیانه هر قوم و ملّتی بخش عظیمی از فرهنگ معنوی آن ملت است که سینه به سینه از نسل های قدیم تا به امروز نقل شده و در گذر زمان حافظ هویت فرهنگی ملّت ها بوده است؛ این نوع ادبی شامل عادات، سنن، افسانه ها، قصه ها، باورها، آیین ها، ترانه ها، آداب و رسوم و ... می شود. بخش قابل توجهی از اصطلاحات عامیانه ایران، ضرب المثل هایی است که بر زبان عوام جاری است؛ این کاربردها در نثر فارسی و به خصوص در نوع ...

«اوپانیشادها»1 بخش آخر «وداها»2 است که آن را «ودانتا»3 یا «پایان ودا» خوانده اند. در تقسیم بندی آثار مقدس کیش هندو اوپانیشادها را جزو نوشته های الحاقی «آرانیاکاها»4 می دانند. سرایندگان اوپانیشادها بنابر سنن هندوان، فرزانگان و شنوندگان احکام حق «کاوایا ساتیاسروتاه»5 بودند که در قعر و انبوه جنگل های بکر هندوستان خلوت می گزیدند و به خویشتن کاوی می پرداختند. آنها تجارب معنوی را [که از مبدأ فیض ایزد...

 ادبیات عامیانه هر قوم و ملّتی بخش عظیمی از فرهنگ معنوی آن ملت است که سینه به سینه از نسل‌های قدیم تا به امروز نقل شده و در گذر زمان حافظ هویت فرهنگی ملّت‌ها بوده است؛ این نوع ادبی شامل عادات، سنن، افسانه‌ها، قصه‌ها، باورها، آیین‌ها، ترانه‌ها، آداب و رسوم و ... می‌شود. بخش قابل توجهی از اصطلاحات عامیانه ایران، ضرب‌المثل‌هایی است که بر زبان عوام جاری است؛ این کاربردها در نثر فارسی و به خصوص در نوع...