فاطمه رحیمی سکاک
5 دلیل متداولی که مانع پذیرش مقالات علمی در ژورنال های معتبر می شود، کدامند ؟
حتما این سوال برای شما ایجاد شده است که چرا برخی افراد مقالاتشان زودتر پذیرش برای چاپ می گیرد، در حالی که برخی دیگر نه. اگر شما دانشجو تحصیلات تکمیلی باشید و یا به دنبال راهی برای قوی تر کردن رزومه علمی خود باشید، حتما به چاپ مقالات در ژورنال های معتبر نیاز دارید. اما چه عللی باعث می شوند یک مقاله رد شود؟آیا می توان از رد شدن مقاله توسط ژورنال مورد نظر پیشگیری کرد ؟
ممکن است بسیار ناامیدکننده باشد ، اگر پس از مدت ها تحقیق و تلاش ، ایمیل رد شدن مقاله تان را از ژورنال مورد علاقه تان دریافت کنید. گاهی اوقات ، برخی مقالات بسیار سریع رد می شوند و برخی ممکن است هفته ها طول بکشد تا از ژورنال خبری دریافت کنید و یا آنکه فقط یک یا دو لیست طولانی از نظرات منفی داوران دریافت شود.
در دنیای مقالات و ژورنال های علمی ، رد شدن یک مقاله از سوی ژورنال امری طبیعی است. البته دلایل قابل شناسایی زیادی اعم از کمبود بار علمی مقاله ، تعداد بالای مقالات ارسالی به ژورنال و رقابت شدید برای چاپ تا سلیقه خاص خوانندگان آن ژورنال برای چاپ نشدن مقاله وجود دارد.
با این حال ، باید بدانید که بسیاری از عوامل هستند که با بهره گیری درست از آن ها، می توانید سرنوشت مقاله خود را به نحو مطلوبی رقم بزنید. در اینجا ما به برخی از مشکلات رایج در ساختار ، محتوا و کیفیت نوشتار که منجر به تعویق یا رد شدن مقاله توسط ناشران مجله می شود و همچنین برخی توصیه های کاربردی برای محققان در مورد چگونگی جلوگیری از این مشکلات می پردازیم.
1. مشکل احتمالی: "ممکن است مقاله شما به درستی به فرمت IMRD سازمان دهی نشده باشد."
تقریباً همه محققان آگاه هستند که قالب IMRD (مقدمه ، مواد و روش ها ، نتایج و بحث)، قالبی استاندارد برای نگارش مقالات علمی است. اما ممکن است ندانند که در این بخشها ممکن است خطاهای مهم محتوایی ایجاد شود.
طبق نتایج یک مطالعه در سال 2013 ، بیش از 70 درصد از مقالاتی که از کشورهای آفریقایی و آسیایی برای چاپ به ژورنال های پزشکی ارسال می شوند ، دارای نقایص قابل توجهی چون محتوای علمی نادرست و یا ساختار نامنظم می باشند.
راه حل: پیش از نگارش مقالات خود، ابتدا دستورالعمل های IMRD را مطالعه کنید.
همچنین توصیه اکید ما این است که پس از تکمیل مقاله، موارد ذکر شده در IMRD را مجدد بررسی کنید تا چیزی از قلم نیفتاده باشد. حتی اگر تجربه نوشتن مقاله علمی دیگری را دارید و به طور کلی با ساختار IMRD آشنا هستید ، یک ایده هوشمندانه آن است که همیشه محتوای موجود در هر یک از این بخش ها را مجددا بررسی کنید. به عنوان مثال ، خطاهای ساده ای مانند ذکر مطالعات پیشین در چکیده مقاله یا کپی برداری و جایگذاری روش هایی از مطالعات قبلی خودتان در مقاله فعلی (که در واقع خود نوعی سرقت ادبی است و نقض جدی اخلاق در پژوهش محسوب می شود) می تواند به عنوان نقض فاحش استانداردهای نگارش مقالات تلقی شود و بلافاصله باعث رد شدن مقالات شما خواهد شد. از منابع معتبری که نحوه تکمیل هر بخش را براساس IMRD توضیح می دهند، حتما استفاده کنید.
2. مشکل احتمالی: "بخش مقدمه با بخش بحث یا بخشهای دیگر مطابقت ندارد"
نگارش علمی یک مقاله نیاز به روایی ، دقت و همبستگی منطقی و مفهومی از یک بخش به بخش دیگر دارد. درک این مفهوم ، اهمیت بخش بندی مناسب مقاله را نشان می دهد. محتوایی که مقدمه را با آن شروع می کنید ، محتوای سایر بخش های مقاله شما را تا پایان بخش نتیجه گیری تعیین می کند.
اما در این میان هستند بسیاری از محققان که در ابتدا بخش مقدمه مقاله را پیش از نگارش سایر بخش ها ، می نویسند . مشکلی که این کار دارد آن است که ممکن است در این صورت محتوای اساسی حذف شود و یا محتوای اضافی و نامرتبط نوشته شود. نتیجه این است که بخشهای بعدی ممکن است با مقدمه مطابقت کافی نداشته باشند.
راه حل: مقدمه را درست پیش از نوشتن بخش نتیجه گیری، بنویسید.
یک دلیل عمده برای این عدم تطابق آن است که در روند تحقیق و نگارش ایده های دیگری احتمالا به ذهن شما می آید که به آن ها در بخش مقدمه اشاره نکرده باشید. مثلا یک محقق ممکن است در مقدمه با قاطعیت در مورد مزایای چشمگیر مطالعه خود در زمینه پیشگیری از حمله قلبی بنویسد اما به این نکات در بخش نتیجه گیری اشاره نکند (یا بالعکس). یا ممکن است منابعی را در مقدمه به تفصیل ذکر کنند که بعداً در جای دیگری از مطالعه ذکر نشود. به همین دلیل ، توصیه می شود که قسمت مقدمه را تا آنجا که ممکن است نزدیک به اتمام مقاله خود یا به عبارتی پس از نوشتن بحث و قبل از نوشتن نتیجه گیری کلی، اضافه کنید. با این کار ، اطمینان حاصل خواهید کرد که اطلاعات موجود در همه بخش ها با هم متناسب است و مطالب بخش های بعدی را در ابتدای مقاله خود به طور کافی ذکر کرده اید.
3. مشکل احتمالی: "محتوای چکیده اشتباه است یا آنکه برخی از جزئیات مقاله از قلم افتاده است "
درج مطالب نادرست یا حذف مطالب در چکیده مقاله می تواند خطای فاحش تری از مرتکب شدن این اشتباه در مقدمه باشد. از آنجا که چکیده اولین شانس شما برای جلب توجه ویراستاران و ناشران است تا واقعاً به آنچه شما در مقاله خود آورده اید، جذب شوند و احتمال اخذ پذیرش شما را بالا یا پایین می کند ، لذا رخ دادن حتی یک اشتباه فاحش در چکیده می تواند به معنی رد سریع مقاله و از دست دادن شانس پذیرش تان باشد.
راه حل: پس از نگارش همه بخش های مقاله، چکیده را بنویسید.
مجددا تاکید میکنم که ترتیب نگارش بخش های مقاله از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. به جای اینکه ابتدا چکیده را بنویسید ، آن را در انتهای کار خود بنویسید و با دقت تمام سعی کنید که تمام اطلاعات موجود در مقاله را ذکر کنید و هیچ مغایرتی با بخش های دیگر وجود نداشته باشد. برای محققان دیگر، خواندن مقاله شما از طریق چکیده آسان تر است زیرا کوتاه و خلاصه است.
همچنین توصیه میکنم در زمانی که مقاله خود را ویرایش می کنید ، نه تنها چکیده را از لحاظ صحت اطلاعات ، بلکه از نظر دستور زبان یا استایل نیز بررسی کنید تا هیچ ایرادی در آن وجود نداشته باشد.
4. مشکل احتمالی: "عنوان مقاله با محتوای علمی مقاله مطابقت ندارد".
عنوان، قابل مشاهده ترین قسمت مقاله شماست و در پایگاه های جستجو داده نیز در بالای مقاله شما به چشم می خورد. عنوان نامناسب و اشتباه می تواند چندین دلیل داشته باشد ، اما به طور کلی می توان آنها را به دو علت تقسیم کرد: (1) هدف عنوان با آنچه در متن ارائه می شود، متفاوت است و یا آنکه (2) عنوان خیلی طولانی است و برای خوانندگان ژورنال جذاب نیست.
راه حل: عنوان خود را خلاصه ولی کافی بنویسید.
عنوان را به عنوان یک شعار تبلیغاتی برای مقاله خود در نظر بگیرید که باید به اندازه کافی جذاب باشد تا افراد را به مقاله شما علاقه مند کند و در عین حال به اندازه کافی دقیق باشد که احساس نکنند فریب تبلیغات دروغین را خورده اند. به همین ترتیب ، عنوان مقاله شما باید متناسب با هدف کلی مقاله باشد و در عین حال کوتاه بوده تا در جستجوی پایگاه داده مجله انتخاب شود. همچنین باید به اندازه کافی "جذاب" باشد که محققان مشتاق به کلیک بر روی آن باشند. کلمات و عباراتی که روشهای مطالعه را بیش از حد توصیف می کنند، حذف کنید (به عنوان مثال ، "یک مطالعه طولی چهار ساله" ، "پیامدهای طولانی مدت") و اصطلاحات کلیدی را وارد کنید که مناسب ترین مورد برای مطالعه شما هستند و محققان به راحتی می توانند آنها را پیدا کنند. انتخاب جذاب ترین و مناسب ترین عنوان ممکن است کمی زمان ببرد ، اما در نهایت ارزش تلاش کردن را خواهند داشت.
5. مشکل احتمالی: "مقاله مطابق با استاندارد ژورنال نیست"
این یک ایراد بزرگ است. صدها دلیل مختلف وجود دارند که می توان برای ناهماهنگ بودن یک مقاله تحقیقاتی با استانداردهای یک ژورنال در نظر گرفت. با این حال ، گاهی اوقات ناشرین علت دقیق رد یا به تعویق انداختن روند بررسی و پذیرش مقاله را به محقق اطلاع نمی دهند، اما ممکن است مقاله بار علمی کافی نداشته باشد، یا شاید با زمینه های مورد نظر ژورنال مطابقت ندارد و یا حتی در استایل و هنجارهای دستوری یک مقاله مشکلاتی وجود داشته باشد. برای بهبود سطح مقاله خود ، دانستن اینکه چه مشکلی دارد ، خود نیمی از مشکل است. اما چگونه محققان می توانند بدانند که دقیقاً در کجای مقاله اشکالی وجود دارد که با استانداردهای ژورنال هماهنگ نمی باشد؟
راه حل: همیشه درباره ژورنالی که برای آن مقاله ارسال می کنید، کاملا تحقیق کنید.
اگر مقاله شما در ژورنالی پذیرفته نمی شود ، لزوماً به معنای "کمبود" کار یا بار علمی آن نیست. شما می توانید به سادگی متوجه شوید که ژورنال به دنبال چه چیزی است. راه حل این ( و نیز صرفه جویی در زمان ، هزینه و انرژی) مشکل آن است که حتی الامکان در مورد ژورنال مورد نظر تحقیق کنید. حتی قبل از اینکه نگارش مقاله خود را شروع کنید. دستورالعمل های مربوط به ساختار ، قالب بندی ، اهداف و غیره تقریباً همیشه با جزئیات در وب سایت ژورنال ذکر شده است.
اگر به نظر می رسد که اطلاعات این دستورالعمل ها در مورد مقاله شما ناکافی است ، توصیه می کنم تا آنجا که ممکن است مقاله های آن ژورنال را نیز بخوانید تا از نوع محتوایی که منتشر می کنند، ایده بگیرید.
از نکات مربوط به محتوای علمی و همچنین سبک و قالب بندی مورد پذیرش، یادداشت برداری کنید. از آنجا که بیشتر مجلات خواستار ساختاری منظم و صحیح هستند ، بنابراین نویسندگان باید این دستورالعمل ها را دقیق دنبال کنند تا از اتلاف وقت در روند چاپ مقاله شان جلوگیری کرده باشند.
به نظر می رسد که رفع ایرادات مقاله تاحدودی به زمان نیاز داشته باشد ، اما هرچه مقاله شما ایرادات کمتری داشته باشد ، احتمال قبول چاپ آن نیز بیشتر خواهد بود.
توصیه : گاهی اوقات زمانی که مقاله شما رد می شود، ممکن است بتوانید از سردبیر بخواهید که در داوری مقاله شما تجدید نظر کند. البته ممکن است که این توصیه در همه موارد موفق نباشد. با این حال ، اگر احساس می کنید که بازبینی مقاله شما اشتباه یا غیر قابل قبول بوده است ، ممکن است بتوانید با رعایت کامل ادب، برای آن ها توضیح دهید که چرا می خواهید تا ویراستار در پذیرش مقاله شما تجدید نظر کند. این تلاش ممکن است سردبیر ژورنال را متقاعد کند تا خودش به طور مستقیم نگاهی به مقاله شما و نظرات داور بیندازد. با احتیاط از این گزینه استفاده کنید چرا که تجدیدنظر خواهی وقت ارزشمندی را به همراه دارد و ممکن است باعث ایجاد خصومت با سردبیر مجله را نیز بشود ، خصوصاً اگر درخواست تجدیدنظر کمی تند باشد.
مطمئن شوید که درخواست و استدلال شما به میزان کافی معتبر و مودبانه است.
در پایان توصیه می کنم که همواره این موضوع را در نظر داشته باشید که هر مقاله ای ممکن است از نظر برخی ژورنال ها پذیرفته نشود، اما با اعمال یکسری موارد بتواند در یک ژورنال دیگر به خوبی و با سرعت بالایی پذیرفته شود. پس رد شدن مقاله شما هرگز دلیل قطعی برای نامعتبر یا ضعیف بودن آن نمی باشد. مهمترین نکته آن است که هنگامی که مقاله شما رد می شود ابدا ناامید نشوید، بلکه بعد از رد شدن و قبل از آنکه برای ژورنال دیگری مقاله تان را ارسال کنید، حتما مواردی را که در بالا ذکر کردیم را در مقاله تان لحاظ کنید تا شانس پذیرش بیشتر شود. همه افراد در طول کار تحقیقاتی خود نامه رد دریافت کرده اند.
این نکته را به خاطر داشته باشید که گزینه های زیادی برای انتخاب ژورنال وجود دارد و شما در نهایت یک ژورنال متناسب با مقاله خود خواهید یافت.