طاهر پریزادی

[ 1 ] - فرآیند گسترش فضایی سکونتگاه های پیرامون کلانشهر تهران (مورد مطالعه: محدوده شهری اسلام شهر-رباط کریم)

تمرکزگرایی و فقدان رویکرد کارآمد آمایشی در ایران از دهه‌ 1330 ه.ش به بعد موجب قطبش فضایی توسعه در این پهنه‌ سرزمینی شده است. شهر تهران در این فرآیند به جهت جایگاه پایتختی و تنوع و تراکم کارکردیان قطبش بیشتری برخوردار گردیده است. این روند فاصله‌ روزافزون توسعه‌ مرکز-پیرامون و مهاجرت‌ از پیرامون به مراکز به‌ویژه منطقه و شهر تهران را در‌ی داشته است. این روند اغلب به‌واسطه‌ حومه و حاشیه‌نشینی فقر، ...