احسان رحیمی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
[ 1 ] - بکارگیری فنون همبستگی مکانی در اندازهگیری گسترش بی‌رویه شهرنشینی (مطالعه موردی: شهر گرگان)
گسترش بی‌رویه شهرنشینی نمایانگر یکی از تهدیدهای محیط‌زیستی مهم در دهه‌های اخیر است که چندین رویکرد در تجزیه و تحلیل این پدیده اتخاذ گردیده است. به منظور توصیف الگوهای مختلف شهری و چگونگی تغییر آنها در طول زمان، به معیارهایی نیاز است تا بتوان به طور پیوسته تغییرات شهرها را بررسی و کمیسازی کرد. در این راستا، تصاویر سنجش از دور به همراه فنون همبستگی مکانی ابزاری مفید در پایش و ارزیابی محیط‌های ش...
[ 2 ] - مقایسة قابلیت معیارهای پیوسته و گسسته در ارزیابی تکه تکه شدگی سیمای اراضی جنگلی گرگان
بومشناسی سیمای سرزمین عمدتاً مبتنی بر الگوی لکه، راهرو و پسزمینه است. اگرچه این الگو در مطالعات بومشناسی سیمای سرزمین بسیار کارآمد و موفق عمل کرده است، اما عقیده بر این است که این الگو نمیتواند نمایش صحیحی از ناهمگنی پیوسته ارائه دهد. همین عامل موجب شده تا برخی از محققین این رشته در پی یافتن شاخصهای جدیدی باشند که به وسیله آنها بتوان سیمای سرزمین را در چارچوبی پیوسته مورد تجزیه و تحلیل قرا...
[ 3 ] - مقایسة وضوح مکانی تصاویر اسپات و لندست در تعیین تکه تکه شدگی سیمای سرزمین
از زمان پیدایش بومشناسی سیمای سرزمین، همبستگی میان الگوهای مکانی و فرآیندهای بومشناختی همواره یکی از کلیدیترین موضوعات این رشته بوده است. در این راستا، معیارهای سیمای سرزمین اطلاعات ارزشمندی در توصیف سیمای سرزمین ارائه میدهند. مشخص است که به منظور محاسبه و تفسیر صحیح معیارهای سیمای سرزمین، مقیاس دادههای ورودی و مقیاس تجزیه و تحلیل باید با هم سازگار باشند. روشی عمده که به منظور بررسی اثرات ...
[ 4 ] - نظریه تراوش و کاربردهای آن در بومشناسی سیمای سرزمین
پراکنش موفق گونه‌ها در سیمای سرزمین بستگی به درجه پیوستگی کاربری و پوشش آنها دارد. تاثیر آشکار پیوستگی سیمای سرزمین در حفاظت از گونه‌های کلیدی منجر به توسعه معیارهای فراوان به منظور کمیسازی پیوستگی در سیمای سرزمین شده است. به منظور به کارگیری صحیح این معیارها، درک مفهوم پیوستگی سیمای سرزمین براساس دیدگاه‌های گونه مبنا، ضروری به نظر می‌‌‌رسد. در این راستا، نظریه تراوش به عنوان یکی از نظریه‌ها...
[ 5 ] - شناسایی، کمیسازی و پیش‌بینی الگوهای سیمای سرزمین در مکان و زمان
در بومشناسی سیمای سرزمین، رویکردهای شناسایی و کمیسازی الگوهای سیمای سرزمین برای نمایش گسسته سیمای سرزمین به خوبی توسعه داده شده‌اند. گسسته‌سازی اغلب به عنوان کلی‌سازی و ساده‌سازی دیده شده است. با این وجود، الگوهای سیمای سرزمین به وسیله فرایندهای پویا و پیچیده-ای شکل گرفته‌اند که در مقیاس‌های مکانی و زمانی مختلفی عمل می‌کنند. بنابراین، هنگامی که سیماهای سرزمین به عنوان شیب‌های تدریجی دیده می‌ش...
[ 6 ] - نظریه پیچیدگی و اندازهگیری پیچیدگی اکوسیستم‌‌ها در سیمای سرزمین
پیچیدگی مفهومی مبهم در بومشناسی است که در مطالعه‌های مختلفی به منظور توصیف وضعیت یک اکوسیستم به کارگرفته شده است. نویسندگان بسیاری اذعان کرده‌‌اند که اکوسیستم نمونه‌‌ای از یک سیستم پیچیده است. کنش‌‌های متقابل میان موجودات منجر به پیچیدگی اکوسیستم‌‌ها می‌‌شود و کنش‌‌های متقابل میان موجودات و محیط بی‌جان نیز بر این پیچیدگی تاثیر می‌‌گذارد. اکوسیستم‌‌ها از طریق فرایند خودسازمان‌‌دهی به سوی پیچ...
نویسندگان همکار