احمد همت‌فر

[ 1 ] - بررسی تأثیر دوره‌های کوتاه‌مدت و متناوب دو نوع برگشت به حالت اولیة فعال و غیرفعال بر سطح لاکتات خون و آنزیم‌های لاکتات دهیدروژناز (LDH) و کراتین فسفوکیناز (CPK) در مردان صخره‌نورد شهر بروجرد

برتری برگشت به حالت اولیه با فعالیت‌های تداومی ملایم (continuous) در مقابل برگشت به حالت اولیة غیرفعال به خوبی مشخص شده اما زمانِ این‌گونه برگشت به حالت اولیه طولانی است (60 – 20 دقیقه) و شدت آن نیز قابل کنترل نیست. از طرفی بعد از اغلب فعالیت‌های ورزشی کوتاه‌مدت، به برگشت به حالت اولیة کوتاه‌مدت نیاز است تا ورزشکار به سرعت به حالت طبیعی برگردد و اجرای مطلوب‌تری داشته باشد. این نوع برگشت به حالت ...