مریم احمدی کافشانی
دانشجوی دکترا، فلسفه دین، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
[ 1 ] - بررسی نسبت امرِ الوهی و شخصوارگی
نسبت «شخصوارگی» و «امرِ الوهی»، همواره، از مسائل مهم الهیات و فلسفۀ دین بوده و سبب شکلگیریِ دوگانۀ «شخصوارگی» و «ناشخصوارگیِ» امرِ الوهی شده است. «شخصوارگی» به معنای داشتن اوصافی مانندِ علم، قدرت، اراده و خیر است که در انسان نیز، به صورت محدود، دیده میشود. «تئیزم» با نسبت دادن چنین اوصافی به امرِ الوهی، مهمترین مدافع شخصوارگی است. در مقابل، «پنتئیزم» چنین استدلال میکند که الف) شخص، مساوی ...
نویسندگان همکار