بهنام رحیمی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد
[ 1 ] - مطالعه آماری توزیع فضایی محورهای فشارش (P)، میانه (B) و کشش (T) در پیرامون گسل مسبب زلزله 2012 اهر-ورزقان، کوه های قوشاداغ، شمال غرب ایران
در این مطالعه با استفاده از 26 سازوکار کانونی زلزله های گردآوری شده، الگوی توزیع فضایی محورهای فشارش، میانه و کشش، به صورت آماری در اطراف سیستم گسلی قوشاداغ مطالعه گردیده است. جهت گیری متوسط هریک از محورهای فشارش، میانه و کشش به ترتیب 318/08، 082/74 و 221/12 می باشد. توزیع فضایی این محورها به ترتیب توزیع خوشه ای، خطی (کمربندی) و خطی (کمربندی) است. تغییر در جهت گیری محورهای فشارش و کشش بسیار اند...
[ 2 ] - بررسی پارامترهای ساختاری و الگوی شکستگیها، معماری زونهای گسلی و ساختار نفوذپذیری گسلها و نقش آن در نفوذ، زهکشی و فرار آب از سازند تیرگان در منطقه قوری میدان
دشت قوری میدان، واقع در استان خراسان شمالی، از شمال و جنوب توسط سازند تیرگان، مهمترین مخزن آب کارستی منطقه، محصور شده است. هدف از این پژوهش بررسی پارامترهای ساختاری (چین، گسل و درزهها) و الگوی شکستگیها و تخمین آب نفوذی و زهکشی شده از سازند تیرگان میباشد. تجزیه و تحلیل دادههای ساختاری حاصل از عملیات صحرایی و تصاویر ماهوارهای بیانگر تاقدیسی بودن ارتفاعات شمالی و جنوبی و ناودیسی بودن دشت و وج...
[ 3 ] - مدل ساختاری بر پایه مطالعه شکستگیها در کانسار طلای زرمهر
منطقه کوهزر در شمالشرق ایران و در فاصله 33 کیلومتری شهرستان تربتحیدریه،در حاشیه شمالی ایران مرکزی جای میگیرد.این محدوده عموماًً توسط سنگهای ولکانیکی و پلوتونیکی ترشیاری پوشیده شده است.کانیسازی به اشکال رگهای و رگچهای و یا بصورت بافت پرکننده فضاهای خالی قطعات برشی دیده میشود.گستره معدنی زرمهر در زون برشی گسل درونه قرار گرفته،بنابراین عمده تغییرات و ساختارهای آن متاًًثر از فعالیت این گسل می...
[ 4 ] - سنگنگاری، زمینشیمی، جایگاه زمینساختی و سنگزایی سنگهای آتشفشانی منطقة رباعی (جنوب دامغان)
سنگهای منطقة رباعی، در کمربند ترود- چاهشیرین در جنوب دامغان، شامل واحدهای آتشفشانی ائوسن با ترکیب آندزیت و تراکیآندزیت هستند. سنگهای آذرین نیمهژرف بهصورت استوک و دایک با ترکیب دیوریت، مونزونیت و مونزودیوریت پورفیری در این واحدها نفوذ کردهاند. بافت اصلی سنگهای آتشفشانی پورفیریتیک است و درشتبلورهایی از کانیهای پلاژیوکلاز، هورنبلند و بیوتیت دارند. آپاتیت و زیرکن کانی فرعیِ این واحده...
نویسندگان همکار