محمد جواد اسماعیلی
استادیار مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران
[ 1 ] - تبیین حرکت‌شناسی ابن‌سینا در سنّت تفسیری حلّ مشکلات الإشاراتِ طوسی
کتاب الإشارات والتنبیهات از نگارش‌های موجز و ژرف مربوط به اواخر دوران زندگی ابن‌سیناست. بعد از نشر الإنارات فی شرح الإشاراتِ فخرالدین رازی در قرن ششم هجری، کتاب الإشارات والتنبیهات کانون توجه اندیشمندان بعدی قرار گرفت و در پرتو آن ادبیات گوناگون و گسترده‌ای از حاشیه و تعلیقه گرفته تا شرح و تلخیص پدید آمد. یکی از این نگارش‌ها، حلّ مشکلات الإ...
[ 2 ] - The Commentary Tradition ON THE ILĀHIYYĀT OF THE SHIFĀʾ
This article reviews the commentary tradition around the Metaphysics of Avicenna’s Shifā’ as it evolved in the lands that belonged to Avicenna’s own cultural horizon, most of all in Iran. From this overview it emerges that this tradition is characterized by a keen interest in textual criticism and a solid philosophical grasp of Avicenna’s metaphysical doctrines. This interest...
[ 3 ] - «قِدَم و وحدت نفس» از منظر حکیم محمّدصادق اردستانی
ابن‌سینا نفس را «روحانیة الحدوث و البقاء» و ملاصدرا آن را «جسمانیة الحدوث و روحانیة البقاء» می‌داند. ملا محمّدصادق اردستانی در الحکمة الصادقیة، معتقد است که حدوث نفس نه با تجرّد آن سازگار است و نه با بقای آن. وی قائل به قدم و وحدت نفس شده است. از دیدگاه ابن‌سینا و حکمای دیگر، قول به «قدم و وحدت نفس» با دو محذور اساسی مواجه است: 1- اگر نفس بعد از تعلّق به بدن متکثّر نشده باشد، می‌بایست همۀ انسان‌ها ...
[ 4 ] - تحلیل نسخه‌شناسی آثار ملامحمدصادق اردستانی (د 1134 ق/ 1722 م)
ملامحمدصادق اردستانی حکیم عصر صفوی است که تاکنون آثار و آرای او به‌خوبی شناخته نشده است. در این مقاله آثار وی را بر پایۀ کتاب‌ها و تذکره‌های منتشرشده در ایران از منظر نسخه‌شناسی و محتوایی بررسی می‌‌کنیم. در این منابع چهارده اثر به حکیم اردستانی منسوب شده است که پس از گردآوری نسخه‌های خطی آثار وی و ارزیابیِ آن‌ها این نتایج به‌دست آمد: 1. نُه عنوان از آثارِ چهارده‌گانه در واقع سه اثر مستقل: رسالۀ جع...
[ 5 ] - نسخه‌شناسی و بایسته‌های تصحیح انتقادی «حکمت صادقیه» اثر مهمّ حکیم ملامحمّدصادق اردستانی
حکمت صادقیه، از آثار مهمّ حکیم محمّدصادق اردستانی است. تا کنون دو تصحیح از این اثر صورت گرفته است. هر دو مصحّح، از نسخه‌های خطّیِ معدود و ناقصی که فاقد بخش دوّم این رساله است، استفاده، و در واقع گزیده‌ای از این اثر را تصحیح کرده‌اند. به علاوه، به نظر می‌رسد مصححان به شروح و تعلیقه‌های نوشته شده بر حکمت صادقیه مراجعه نکرده‌اند تا نکات نحوی و فلسفیِ لازم را در تصحیح خود ذکر کنند. در ا...