رضا ستاری
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران
[ 1 ] - شیوههای متناقضنمایی در غزلهای سنایی
متناقضنمایی یکی از برجستهترین روشهای تشخّص بخشیدن به زبان است که در ادب فارسی بیشتر ریشه در آرای صوفیه و شطحیات آنان دارد. متناقضنمایی در زبان فارسی برابر اصطلاح انگلیسی پارادوکس است. این عنصر بلاغی، اگرچه از نگاه نویسندگان کتب بلاغی کهن ما به دور مانده، اما نویسندگان و شاعران کلاسیک ما از دیرباز با آن آشنا بوده و در آثار خود از آن بهرهی کافی بردهاند. متناقضنمایی در واقع در روساخت کل...
نویسندگان همکار