آرزو حیدری
دانشجوی دکتری الزهرا
[ 1 ] - بررسی گفتمان روایی در شاهنامة فردوسی
شاهنامۀ فردوسی دارای ظرفیّتهای علمی جالبتوجّهی در حوزۀ روایتشناسی و دستور زبان روایت است. آنچه در پی میآید، بررسی یک گونۀ روایی به عنوان گفتمان روایی در شاهنامه است که راوی پس از روایت، به یکباره از جهان داستان خارج میشود و روی سخن را به سوی خواننده میگرداند و با او به گفتوگو و مخاطبه مینشیند. اتّخاذ این شیوۀ روایی، معمولاً در پایان هر داستان، بر محور اغراض بلاغی و مقاصد گفتمانی معیّن بنا...
[ 2 ] - زنان پس از« بازیابی هویت» در داستانهای کوتاه معاصر از منظر روان شناسی اجتماعی
مطالعة «هویت زنان» و تلاش آنان برای «بازیابی هویت جنسیتی» به‌عنوان بخشی از سبک زندگی که رفتار و تجربیات آنان را دچار تغییر می‌کند، هدف پژوهش حاضر است که به کمک روان‌شناسی اجتماعی و با واکاوی تعدادی از داستانهای کوتاه معاصر صورت گرفته است. برای دستیابی به این هدف از نظریة روان‌شناسی اجتماعی مایرز و بارون و نیز نظریة جامعه‌شناسی جنکینز بهره گرفته‌ایم و معتقدیم داستانها، بنایی بازسازی‌شده از کنش...
[ 3 ] - تحلیل نگرش شخصیتهای یک داستان کوتاه بر اساس نظریه کارکردهای نگرش مطالعه موردی تک داستان «یک روایت معتبر درباره کشتن» اثر مصطفی مستور
داستان، به‌مثابه یک مدل از جامعه، رسانهای است که قادر به بازنمایی جنبههای مختلف روانی و اجتماعی انسانها و افزایش تواناییهای اجتماعی و موجب جامعهپذیری و تغییر در ابعاد شخصیتی انسانهاست. این پژوهش، به شیوه کتابخانهای، مبتنی بر پژوهش کیفی و تحلیل محتوا، نگرش شخصیتهای داستان کوتاه «یک روایت معتبر درباره کشتن» را بر اساس مطالعات روان‌شناسی اجتماعی «نگرش» و «کارکرد نگرش» بررسی و نگرش افراد را...
نویسندگان همکار