داوود پورمظفری

[ 1 ] - نگرش آیرونیک شمس تبریزی به گفتمان‌ها و نهادهای جامعة عصر خود

این مقاله درپی نمایاندن تصویری از جهان ذهن و اندیشة شمس تبریزی است. نویسنده درصدد است تا نخست با تکیه بر تصاویر بلاغی و رتوریک متن مقالات، انسجام فکری موجود در ورای ظاهر آشفته و درهم‌ریختة مقالات و راز تأثیرکلام شمس را نشان دهد؛ دیگر اینکه عامل فردیّت شمس و مقالات را در تاریخ تصوف و به­ویژه نثر عرفانی فارسی به‌تصویر بکشد. ازاین‌رو، ابتدا صورت‌های بلاغی پربسامدی چون تمثیل، استعاره، رمز و پارادوکس...