سیاوش اسکندرزاد

[ 1 ] - نظریه «به حداکثررسانی سود سهامداران» به عنوان مبنای اصلی حقوق شرکت‌ها و حدود مداخله مقامات قضایی برای تحقق آن

در دهه 1970 میلادی، جنبشی در ایالات متحده و سپس در سایر نواحی جهان شکل گرفت که به موجب آن، مدیران شرکت تجاری نه تنها باید در جهت کسب حداکثر سود و آورده برای صاحبان آورده‌ ها بکوشند بلکه منافع سایر عناصر درگیر در روند فعالیت شرکت (از قبیل تولیدکنندگان و ... ) را نیز باید ملحوظ نظر قرار دهند. دیری نپایید که مشخص شد چنین دیدگاه ذی‌نفع محورانه ‌ای غیر عملی بوده و هزینه‌ های نمایندگی را بیش از حد با...