علی اکبر اسدی
[ 1 ] - نقش قطر در خیزشهای مردمی جهان عرب: ظرفیتها و محدودیتها
کشور قطر در خیزشهای مردمی و تحولات جدید جهان عرب، نقش آفرینی قابل ملاحظهای دارد و با تعقیب اهداف و سیاستهای بلندپروازانه، تلاش میکند تا سطح تأثیرگذاری و بازیگری خود در سطح منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا را در حد بازیگران محوری مانند ترکیه و عربستان سعودی ارتقا دهد. با توجه به این موضوع هدف این پژوهش بررسی ظرفیتها و محدودیتهای نقشآفرینی منطقهای قطر است....
[ 2 ] - گزینههای سیاسی اهل سنت در عراق: از معارضه تا اقلیم سنی
اهل سنت عراق، با سقوط صدام و شکلگیری ساختار نوین فدرال دموکراتیک در کشور عراق، جایگاه برتر خود را از دست دادند و دچار نوعی سرگشتگی و آشفتگی سیاسی شدند؛ در نتیجه، رویکردهای سیاسی متفاوتی را در دورههای مختلف اتخاذ کردند. آنها از سال2003 بهبعد، هم از ذهنیت تاریخی سلطهگرا، همچنین از فضای سیاسی امنیتی درون عراق و تاحدودی وضعیت منطقه متأثر بودهاند. پرسش اصلی نوشتار آن است که گزینههای اعراب اهل...
[ 3 ] - عربستان سعودی و نظم منطقهای: از هژمونیگرایی تا موازنهسازی
در حالی که تحولات جهان عرب بعد از آغاز جنبشهای مردمی در سال 2011 در دگرگونی سیاست خارجی عربستان نقش اساسی داشت، به قدرت رسیدن ملک سلمان به عنوان نقطه عطفی مهم در تغییر جهتگیری سیاست خارجی ریاض از رویکردی محافظهکارانه به فعالانه و تهاجمی محسوب میشود. بر این اساس این مساله اهمیت مییابد که عربستان سعودی در شرایط جدید چه اهداف و مطلوبیتهایی را در خصوص نظم منطقه ای دنبال میکند؟ مساله مهم دیگر آ...
[ 4 ] - تحلیل بازیگر در پژوهشهای راهبردی : مطالعه موردی کردستان عراق
این مقاله در پی بررسی مساله استقلال کردستان عراق از منظر منافع و راهبرد بازیگران اثرگذار با بهرهگیری از رویکرد تحلیل بازیگر و روش مکتور است. پرسش اصلی این است که در خصوص مساله استقلال کردی در عراق چه همگراییها و همپوشانیهایی در منافع و راهبردهای بازیگران کلیدی وجود دارد و این وضعیت به چه نحوی استقلال کردی را متاثر میسازد؟ در روش مکتور به تحلیل روابط بین بازیگران و ارزیابی روابط بین با...
نویسندگان همکار