The effect of chilling and chemical treatment on seed dormancy of Capparisspinosa L

سابقه و هدف: کَوَر (Capparis spinosa L.)، مهمترین گونه خانواده Capparaceae بوده و به عنوان یکی از گیاهان مهم دارویی محسوب می‌گردد. این گیاه از توانایی خوبی جهت تثبیت شن برخوردار است. بذرهای این گیاه دارای خفتگی است که موجب کاهش قوه نامیه آن می‌گردد. هدف از این تحقیق بررسی و تعیین درصد جوانه زنی بذر Capparis spinosa بر اساس طول مدت زمان سرمادهی ( در9 سطح 0، 10، 20، 30، 40، 50، 60، 70، 80 روز ) و همچنین دمای سرمادهی (در 2 سطح 4-1 و 9- 7 درجه سانتی گراد ) و تیمار اسید سولفوریک غلیظ (98 درصد) توام با سرما می‌باشد. مواد و روش‌ها: مقایسه تیمارها در قالب طرح آماری بلوک های کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام شد. به منظورحذف خواب این گیاه با توجه به مشکلات ناشی از خواب در طی مراحل جوانه زنی، مراحل مختلف سطوح سرمادهی دانه ها تحت شرایط آزمایشگاهی استفاده گردید تامناسب ترین شرایط جوانه زنی مشخص شود. بذور بعد از تیمار های مورد نظر در شرایط آزمایشگاهی قرار گرفتند. درصد بذر جوانه زده و شاخص جوانه زنی در تیمارهای مختلف مورد مطالعه قرار گرفت. یافته‌ها: بیشترین درصد جوانه زنی (91/69%) در دانه هایی دیده شد که به مدت 30 دقیقه در اسید سولفوریک غلیظ و سپس 60 روز در دمای 4-1 درجه سانتی گراد سرما قرار گرفتند، و کمترین درصد جوانه زنی (86/2%) در دانه های شاهد مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: تیمارهای سرما دهی و شیمیایی قادرند جوانه زنی بذر گیاه کور را تسریع کرده که می‌تواند گامی مثبت در جهت تولید اقتصادی این گیاه ارزشمند دارویی و تغذیه ای محسوب شود.