Survey the Quality of Postoperative Nursing Care Delivery to Coronary Artery Bypass Graft Surgery Patients in Cardiovascular Intensive Care Unit of Teaching Hospital in Rasht

چکیده مقدمه: امروزه کیفیت مراقبتها و چگونگی استفاده از منابع جهت ارائه آن ، یکی از مسائل مورد توجه مؤسسات بهداشتی - درمانی است. در این میان به دلیل خطراتی که پس از عمل جراحی پیوند عروق کرونر ، بیماران را تهدید نموده و هزینه قابل ملاحظه ای از کل منابع مراقبت بهداشتی را به خود اختصاص میدهد ، ارزیابی کیفیت مراقبتهای مربوط به آن منطقی بنظر میرسد. هدف: تعیین کیفیت ساختار و ارائه مراقبتهای پرستاری پس از عمل جراحی پیوند عروق کرونر در رابطه با دستگاههای قلبی - عروقی ، تنفس ، عصبی و برقراری تعادل آب و الکترولیتها به بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه بیمارستان آموزشی منتخب شهر رشت در سال ۱۳۸۱ بوده است. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که نمونه های آن را ، ۱۱۰ نفر از بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر بستری در بخش مراقبت ویژه جراحی قلب بیمارستان آموزشی منتخب شهر رشت تشکیل داده اند که پس از عمل به مدت ۴۸ ساعت در بخش مراقبت ویژه جراحی قلب ، مورد مراقبت قرار گرفته اند. ابزار گردآوری داده های این پژوهش ، برگه مشاهده بوده است. روش نمونه گیری این پژوهش ، تدریجی بوده است و داده ها براساس مشاهده مستقیم از بدو ورود بیمار به بخش و همچنین در نوبت های کاری عصر و شب جمع آوری گردیده است. نتایج: در رابطه با کیفیت ساختار بخش مراقبت ویژه جراحی قلب ، بیشترین موارد(۷۶/۴ ٪ ) از کیفیت درجه یک (۱۰۰- ۷۵) و در ۲۳/۶ ٪ موارد از کیفیت درجه دو (۷۴- ۶۵) برخوردار بوده است. در مورد کیفیت ارائه مراقبتهای پرستاری در رابطه با دستگاههای قلبی - عروقی و تنفس ، یافته های حاصل مبین آن بود که بترتیب در ۹۰٪ و ۶۲/۷ ٪ واحدهای مورد پژوهش ، در حد مطلوب (۱۰۰ - ۷۵) و در ۱۰٪ و ۳۷ /۳ ٪ در حد قابل قبول (۷۵- ۵۰) بوده است. اما یافته های بدست آمده در مورد تعیین کیفیت ارائه مراقبتهای پرستاری مربوط به دستگاه عصبی بیانگر آن بود که در اکثریت واحدهای مورد پژوهش (۴۷/۳ ٪ ) در حد نامطلوب (۲۵- 0)، در ۴۴/۵ ٪ در حد نسبتا قابل قبول (۵۰- ۲۵)، در ۶ /۴٪ در حد قابل قبول و تنها در ۱/۸٪ موارد در حد مطلوب بوده است. همچنین در رابطه با تعیین کیفیت ارائه مراقبتهای پرستاری مربوط به برقراری تعادل آب و الکترولیتها یافته ها نمایانگر آن بود که در اکثریت (۵۵/۵ ٪ ) واحدهای مورد پژوهش در حد قابل قبول، در ۳۷/۳ ٪ در حد نسبتا قابل قبول، در ۷/ ۳٪ در حد نا مطلوب بوده و مراقبت در حد مطلوب در این حیطه ارائه نگردیده است. در مجموع در رابطه با کل مراقبتهای ارائه شده یافته های حاصل نشان داد که در اکثریت موارد( ۸۷/۳ ٪ ) مراقبتهای ارائه شده در حد قابل قبول ، ۱۰٪ در حد نسبتا قابل قبول و ۲/۷٪ نیز در حد مطلوب بوده است. نتیجه گیری: براساس یافته های حاصل از پژوهش در مواردی ، استانداردهای ساختاری در بخش مراقبت ویژه بیمارستان مورد پژوهش از کیفیت درجه دو برخوردار بوده است. لذا پیشنهاد میگردد در حد امکان در ایجاد محیطی نزدیک به حد استاندارد کوشش لازم مبذول گردد. همچنین نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن بود که کیفیت ارائه مراقبتهای پرستاری مربوط به دستگاه عصبی و تعادل مایعات الکترولیتها در مواردی در حد نامطلوب بوده است. لذا پیشنهاد می گردد برگزاری برنامه های آموزشی ضمن خدمت و تهیه محتوای آموزشی متناسب با این حیطه های مراقبتی مورد تاکید قرار گیرد.