گوارش‌پذیری مواد مغذی، فراسنجه‌های تخمیر شکمبه‌ای و عملکرد تولیدی در پاسخ به تغییر دادن نسبت دانه غله جو به ذرت در جیره گاوهای شیری هلشتاین

اثر جیره‌هائی بر پایه دانه جو (BBD)، دانه ذرت (CBD) و یا مخلوط یکسانی از آن‌ها (BCBD) بر گوارش‌پذیری مواد مغذی، فراسنجه‌های تخمیر شکمبه و عملکرد تولیدی گاوهای شیری با استفاده از نه رأس گاو هلشتاین چند شکم‌زا در قالب طرح مربع لاتین سه بار تکرار شده با دوره‌های 21 روزه ارزیابی شدند. گوارش‌پذیری ظاهری ماده خشک و ماده آلی به صورت درجه دوم تغییر کرد (0.03 = P) و در گاوهای تغذیه شده با BBD نسبت به گاوهای تغذیه شده با CBD بیش‌تر بود (0.05 > P). گوارش‌پذیری ظاهری پروتئین خام در کل دستگاه گوارش در گاوهای تغذیه شده با BBD نسبت به CBD افزایش یافت (0.001 = P). غلظت اسیدهای چرب فرار و pH مایع شکمبه در بین تیمارهای آزمایشی تغییری نکرد. انرژی و ماده خشک مصرفی بین تیمارها یکسان بود. تولید شیر خام و شیر تصحیح شده برای انرژی تغییر نکرد. میانگین درصد و تولید ترکیبات شیر مانند پروتئین، لاکتوز و کل مواد جامد بین تیمارها یکسان بود. با افزایش نسبت دانه ذرت در جیره‌ها درصد چربی شیر نیز به طور خطی افزایش پیدا کرد (0.02 = P) و در جیره CBD نسبت به BCBD اما نه BBD بیش‌تر بود. به هر حال، تولید چربی شیر با افزایش دانه ذرت در جیره‌ها تمایل به افزایش خطی داشت (0.07 = P). بدون توجه به این که کاهش چربی شیر در همه تیمارهای آزمایشی اتفاق افتاد، تغییر دادن نسبت دانه جو به دانه ذرت کمینه اثر را بر عملکرد تولیدی گاوهای شیری داشت.