گزینش لاین های ذرت استخراجی از ژرم پلاسم سیمیت از طریق قابلیت ترکیب با تسترهای مناطق معتدله

به­منظور ارزیابی ترکیب­پذیری لاین­های استخراجی از منابع ژرم­پلاسم حاره­ای و نیمه حاره­ای سیمیت در تلاقی با لاین­های مناطق معتدله و تعیین گروه هتروتیکی آن­ها، تعداد 28 ترکیب حاصل از تلاقی چهار تستر مناطق معتدله (MO17، K18، A679 و K166B) با هفت لاین استخراجی از ژرم­پلاسم ذرت سیمیت به همراه دو هیبرید شاهد (SC704 و SC705) در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مغان طی دو سال 92-1391 بررسی شدند. نتایج تجزیه لاین×تستر برای برآورد اثر ژن­ها نشان داد که هر دو اثر افزایشی و غیرافزایشی در کنترل عملکرد دانه و سایر صفات نقش داشتند. تخمین میزان ترکیب­پذیری عمومی لاین­ها نشان داد که امکان استفاده مستقیم از لاین­های شماره 3، 5 و 7 در اصلاح عملکرد دانه وجود دارد. بررسی ترکیب­پذیری خصوصی تلاقی­ها برای عملکرد دانه نیز نشان داد که فقط ترکیب­پذیری خصوصی تستر MO17 با لاین شماره 3 مثبت و معنی­دار بود. به­منظور شناخت بیش­تر لاین­های استخراجی از منابع مختلف سیمیت و انتساب لاین­های مورد مطالعه به سه گروه هتروتیکی موجود، آماره ترکیب­پذیری عمومی و خصوصی گروه­های هتروتیک (HSGCA) برآورد شد. بر این اساس، لاین شماره 1 واکنش مشابهی با گروه هتروتیک لنکستر شور کراپ، لاین­های شماره 3 و 4 با گروه هتروتیک رید یللو دنت و لاین شماره 6 با گروه هتروتیک K166B (لاین استخراجی از منابع غیرمعتدله سیمیت در ایران) داشتند و سایر لاین­ها واکنش مشابهی با گروه­های هتروتیک تستر­های مورد مطالعه نشان ندادند. این موضوع ضرورت استفاده از تسترهای بیش­تر و نیز بیش از یک تستر از هر گروه هتروتیک را در شناسایی منابع مناسب از ژرم­پلاسم حاره­ای و نیمه­حاره­ای نشان می­دهد.